Bazen dünyadaki varlığım birine bakıp gidecekmişim gibi hissettiriyor bana, öyle uzaktan uzaktan bir hayalet gibi.. Sanki gürül gürül akan zaman nehrinin kıyısında oturmuş öylece geçip giden hayatı izliyormuşum gibi. Zaman süratle akıyor ve ben sadece bakıyormuşum gibi. Hem hayatın içinde hem de bi parçası değilmişim gibi.. Bilemiyorum... Sanırım mutluluk tam olarak nerede olduğunla ilgili değil de neyi ne şekilde yorumladığınla ilgili. Japonların ichi-go ve ichi-e diye isimlendirdikleri bir kavram var. Bunu "içinde bulunduğumuz an ve bu anın bir daha asla gelmeyecek olması" şeklinde anlayabiliriz. Çevremizdeki dünyanın kısa ömürlü, değişken ve kusurlu oluşunu hesaba katarsak geçmiş üzüntülerimiz, pişmanlıklarımız, gelecek kaygılarımız ve de korkularımızın bu kısacık zamanlarımızı nasıl sabote ettiği gerçeğini daha iyi anlarız. O yüzden elimden geldiğince an'da yaşamaya çalışıyorum. Biliyorum ki ailem, arkadaşlarım hülasa sevdiklerimle geçirdiğim vakitlerin hepsi biricik, eşsiz ve bir daha geriye getiremeyeceğim vakitler. Onların kıymetini bilmek, an'ın tadına varmak ve verebildiğim kadar sevgi vererek güzel hatıralar oluşturmak istiyorum.. Ne kadar vaktim kaldığını bilmeden.. :))

İstedim ki sokakta
Asık suratlı kalmasın
Büyükler büyüdükçe
Gülmeyi unutmasın

Bi' merhaba ile selamladım insanları
Okul yolunda gördüğüm minik karıncayı
Yaşım küçük ama içimdeki kıpırtıyı
Biraz neşe katıp büyüklere, size veriyorum

Hayat gülünce çok güzel
Hayat gülünce çok güzel

O kapkara bulutları
Dağıtıp atmalı
Herkesin yüzünde
Bir küçük tebessüm olmalı

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Lütfen Üye Olmak için TIKLAYIN...]

Birçok kitap okursun, belki yüzlerce, belki binlerce. Başlıklar hafızandan silinir, içerikler buharlaşır gibi olur. O zaman her şeyin uçup gittiğini, zamanını ve paranı boşa harcadığını sanırsın.

Ama aslında hiçbir şey kaybolmaz. Okuduğun her sayfa, farkında olmadan dünyaya bakış açını ve düşüncelerinin akışını şekillendiren görünmez bir iz bırakır içinde.
İnce ince, sessizce, içinden geçen o kelimeler yaşamaya devam eder, bakışını etkiler ve zihnini besler, bunu tam olarak fark etmesen bile..

Bilgelik bize doğru mesafeyi bulmanın önemini öğretir: Ne bizi izole eden dondurucu bir yalnızlık ne de bizi tüketen boğucu bir yakınlık…

En sağlıklı ve uzun ömürlü ilişkiler, karşılıklı saygıya dayalı olanlardır. Herkesin, mahremiyet ile kişisel alan arasındaki bu hassas dengeyi korumayı bildiği ilişkiler…