Kul, darda kaldığında Rabbine yönelmeyi kolay bulur; zira çaresizlik, gönlü sahibine döndürür. Lakin hakiki yolculuk, elindeyken de kaybetmemektir. Mal, makam, kudret, sağlık ve dostluk nimetiyle kuşatıldığında dahi kalbini Hakk’a çevirebilmektir.


Çünkü imtihan yalnız yoklukta değil, varlıkta da gizlidir. Asıl ağır sınav, nimetin çokluğunda kulun gaflete düşmesidir. Marifet, nimette boğulmadan nimet vereni hatırlamak; bolluğu vesile bilip şükürle O’na yaklaşmaktır.

Hakikat şudur ki; nimet, hatırlatan olduğunda berekettir; unutturan olduğunda ise gaflet!