| Yazgı | 21 Haziran 2020 14:17 |
Bu süreçte yanımda olup bana destek veren tüm ircrehberi ailesine teşekkür ederim. Allah hepinizden razı olsun.
Öyle bir acı öyle bir boşluk taşıyorum ki içimde en ufak bir teselli cümlesinde çocuklaşmak o teselliye sığınmak istiyorum. Hayatta yaşanabilecek en büyük acılardan birini yaşıyorum ve hiç geçmeyeceğini de biliyorum. Annesi hayatta olanlar kıymetini bilsin. Sevdiğini söylemek için, mutlu etmek için özel günleri falan da beklemesin çünkü ben öpmek isteyince öpemiyorum, kokusunu duyamıyorum, özleyince sarilamiyorum ve en kötüsü de ziyaret etmeye gidiyorum ama onu göremiyorum.. Alıntı:
mazafaka Nickli Üyeden Alıntı
(Mesaj 106333)
Kardeşim çok üzüldüm.. Bende 6 yıl önce annemi kaybettim.Allah rahmet eylesin.Dünyada ki en büyük hazine insanın annesidir.Bunu ancak kaybedince anlar insanoğlu..
Çok şey var söylenmesi gereken.Daha çok üzülmeni istemiyorum.Ama inan ki çok duygulandım.Annen annemizdir.Kendisine Rabbimizden rahmet diliyorum.Ailene kardeşlerine ve sana sabır diliyorum.
Bizlerde burda bir aileyiz.Acını canı gönülden paylaşiyoruz.Her ne kadar yanında olamasakta kalben ve ruhen seninleyiz.Dualarimız annenle olacaktır.Kabri nur mekanı cennet olsun inşallah.
| Kaybedince anladıklarının pişmanlığı yakıyor insanın içini. Ama Allah o kadar büyük ki böyle bir acıya bile dayanıyorsun. Yaşayamam sanıyorsun ama yaşıyorsun işte. Eksik de kalsan, yüreğinin içinde kocaman bir ateş de taşısan, her güne yokluğuyla da uyansan yaşıyorsun işte. Allah razı olsun içtenliğiniz için. Yaşayan anlıyor en çok Allah sizin annenizin mekanını da cennet eylesin. | 