Gökyüzü derinliğinde sevgin, denizler kadar büyük ve berrak,
Senin kadar… Kimse bu kadar güzel bakmıyor annem…
Kimse şefkatle tutmuyor ellerimi,
Hiç kimse gözlerime bu kadar güzel bakmıyor…
Ben büyüdüm biliyor musun? Bir zamanlar üzerimde olan ellerin artık yok,
Hiç kimse senin kadar içten sevmiyor annem…
En çok ‘’Prensesim’’ demeni özlüyorum,
Her yaptığım hatamı affetmeni,beni içten öpmeni,
Samimi sarılmalarını özlüyorum,
Hiç kimse senin kadar güzel kokmuyor annem…

Ne zaman kandırılsam,terk edilsem dönüp dolaşıp seni arıyorum,
Sımsıcak ana kucağını,sonsuz hiç bitmeyecek sandığım sevgini,
Gözlerinde kaybolmayı,sana umarsızca bir şeyler anlatmayı özlüyorum.
Her anlattğımda dünyanın en büyük sorunuymuş gibi dinlemeni ve hep,
‘’Sen haklısın.’’ demeni özlüyorum…
O kadar bana dokunan sahte sevdalarda tek gerçek sendin annem,
Ne dostlarım senin yerini alabildi,gittiğin boşlugu doldurabildi,
Ne de en çok sevdiğim sandığım büyük aşk,
Tek gerçek sendin annem,senin yüreğindi,samimiyetindi…

Yüreğim acıyor annem,yine sana ihtiyacı var bu küçük prensesinin,
Senin dualarına senin kollarına senin kokuna,
Aslında ben hiç büyümedim biliyor musun hep çocuk,sana muhtaç kaldım,
Ne zaman hep canımı yaksalar sana sarıldım,
Belki herşeyimi anlatamadım,paylaşamadık seninle,
Ama anlatmasam da sen hep beni anladın.
Sen beni hatalarımla seven belkide tek insandın.
Ne canımın bu kadar yandığından haberin oldu,ne de ilk aşkımdan,
Ne çok isterdim gözlerine bakıp aslında konuşmalıyız seninle demeyi,
Hep mükemmel olmak,sana layık gibi davranmayı seçtim,
Galiba seni kaybetmeyi hiç istemedim oysa beni hiç terketmeyecek tek insan sendin,
Bunu bile anlamayacak kadar kör oldum annem…

Yine canım yanıyor,sol yanım ağrıyor be annem, duy sesimi,
Ben anlatmasam da sessiz çığlığımı sen duy,ben senin kızınım,
Sen de bırakırsan tamamen kim
anlar,kim tutar ellerimi?
Yine anlatamıyorum,anlatamayacağım bazı şeyleri. Belki sessizce,aniden gitmek zorunda kalacağım bilmiyorum.
Elimde değil ki bazı şeyler ama her zamanki gibi konuşmasak da sen hep anla beni,
Bil ki küçük kızın istemeden büyüdü ve gitmek zorunda kalabilir.Kaldı belki de annem,
Varsın bütün dünya anlamasın,herkes sevmesin beni,
Tek sen anla,tek sen kucakla,tek sen ol hayatımda Ama yine de,
Beni hiç unutma,hatalarımla seven tek insan ol ve hep,
Duygularıma dokunan tek sen ol,sen sarmala,
Sen bile beni bu dünyanın çilelerinden,dertlerinden koruyamadın be annem…