Sonbaharda rüzgar esiyor, püfür püfür hemde ...
Ağaçlarda yapraklarını döküyor tek tek , ağaçlara ağırlık gelmiştir belkide her sevdayı taşıyacak yüreğin olmadığı gibi ..
Herkes bir yerde yalnızlığı yaşıyor..
Tek başına kalmışlığı öğreniyoruz veyahutta öğretiyorlar..
Bu nasıl bir hayat! Anlamsızlığı yaşatıyor insana..
Derinliklere dalmak , belkide derinliklerde saklı olan bu hayat ..
Acı yaşıyorsun, ölüm gibi birşey..
Bir daha hiç gelmemek gibi, duymamak gibi ,hissetmemek gibi ,görmemek gibi ..
Zaman duruyor o vakitte ..
Aklını oynatacak gibi oluyorsun ...
Tıkanıyorsun, yutkunamıyorsun...
Nefes alamıyorsun.
Nefessiz kalıyorsun...
(bkt)

Emeğine sağlık.