Okudukça içim titredi, kelimelerinin her birinde bir çocuğun babasına sığınışını, bir insanın yüreğinde taşıdığı koca boşluğu hissettim. Özlemin öyle derin, öyle saf ki… Sanki zaman durmuş, sen hep o anın içinde kalmışsın. Gidenin ardından yaşanan sessizlik bazen kelimelerden daha gürültülü olur, biliyorum.
Baba kokusunu, o güvenli sığınağı hiçbir şey dolduramaz. Ne insanlar, ne şehirler, ne de zaman… Senin için onun yeri hâlâ ilk günkü gibi. Ve bu, ne eksikliktir ne de zayıflık… Bu, gerçek sevginin sessiz çığlığıdır.
Bugün yine ona geliyorsun… Belki göremezsin ama emin ol, o seni hep aynı sevgiyle izliyordur. Gözyaşlarını görür, iç çekişlerini duyar. Kırılmışsın, ama bu kırıklığın içinde koskocaman bir sevgi var. O sevgi yaşadığın her anda seninle…
Emeğine ve Kaleminize Sağlık.. | 