Bunca yıl sonra Zeynep?le tanıştım
Bir sıcaklık sardı içimi
Ben Zeynep oldum.
Sabah kalkıyorum odamda Zeynep
Lavabonun suyu Zeynep akıyor
İçtiğim çay Zeynep tütüyor
Peynir Zeynep tadında.

Elbisemin içi Zeynep,
Cüzdanım Zeynep
O ne ayakkabı bile Zeynep olmuş
Fırlıyorum dışarıya
Zeynep kokan havayı çekiyorum içime
Güneşe bakamıyorum
Güneş bile Zeynep.

Atmak istiyorum kafamdan Zeynep?i
Çıkmıyor.
Sakız gibi yapışmış beynime.
Alıp çiğniyorum ağzımda
Yutamıyorum.
İçim Zeynep dolu.

Akşam kızıllığına bakıyorum
Orada Zeynep?in saçları
Deniz kenarındayım
Kumlarda Zeynep
Deniz suyu ile yıkanmak istiyorum
Zeynep?ten kurtulmak için
O da ne?
Tüm balıklar Zeynep olmuş.

Gece gökyüzünde binlerce Zeynep
Kocaman bir Zeynep etrafında
Göz kırpıp duruyorlar
Bir akşam serinliği vuruyor yüzüme
Zeynep?in nefesi.

Yatağıma yatıyorum Zeynep,
Gözlerimi kapatıyorum
Zeynep kirpiklerime oturmuş
Gülücükler dağıtıyor.
Gecenin yarısı uykuda
Rüyalarımda Zeynep?i görüyorum.

Oh nihayet ölmüşüm artık.
Zeynep? öbür dünyada bırakmışım.
Bir rahatım,bir huzurluyum sorma
Ne güzel Zeynep?siz bir dünya
Bir Melek yaklaşıyor yanıma
Beyaz giysiler içinde.
Soruyorum
Adın ne senin
Zeynep! ! !

04.10.2005

İbrahim COŞAR