ZAMAN ZAMAN

Sevdâsından del olduğum sevgili,
Hâli avalimi sor zaman zaman.
Gönülce seslenir gönlümün dili,
Yığılır içime kor zaman zaman.

Gönül sayrı, beden sayrı, dil sayrı,
Bu hayatın tadı, tuzu yok gayrı,
Bu ayrılık bir amansız ok gayrı,
Azmadan yaramı sar zaman zaman.

Ey gözleri gönül tayıma hancım,
Gece gündüz dinmez sızlar bu sancım,
Söz etmeye mâni olur utancım,
Kızartır yüzümü ar zaman zaman.

Yoklar can evimi bir sızı yer yer,
Karıştı hep bir birine mevsimler,
Senin canibinden yağarsa eğer,
Tipiye dönüşür kar zaman zaman.

Görmedim dünyada bir menendini,
Yıktın virân ettin gönül bendini,
Benim yerime koy bir yol kendini,
Derdimi derdine kar zaman zaman.

Karıştırır oldum dünü, bu günü
Anlaman imkânsız, kalpte hüzünü,
Uzatma arayı göster yüzünü,
Sağır’ın yolunda dur zaman zaman.

İbrahim SAĞIR