Zeynepti adı
 

Karanlıgın içinde bir yıldız gibi dogdun dünyama
Sesini duydum savruldum uzak kıyılara engin sulara
Bir selamını bir güzel yüzünü çok görme bana
Varlıgın olmadan nefes almak çok zor buralarda

Hasretinden pırangalar eskittim zındanlarda
Yasamla ölüm arasında gidip geldim yıllarca
Sanmaki sitemlerim isyanlarım hep sana
Bir kuru selamını çok görme zeynebim bana

Dillerin sustuğu gözlerin konuştugu bu akşamda
İstemiyorum olmasın sabahlar güneşler dogmasın bana
Yoklugunun en acımasız zamanında yetiş hasretim kalayım kollarında
Senden tek istedigim seni seviyorum de zeynebim bana