![]() |
| | #1 |
| İlk başta mubarek Cuma gününden Selamın aleyküm sevgili günlüğüm... Başlıkta da belli olduğu gibi en büyük korkum bu aralar benim için hani derler ya Baba çınar ağaçı gibidirmeyve vermez ama gölgesi varlığı yeter aynı öyle kimin için aslında babası değersizdir ki ama şu bir gerçekki babanızın amansız bir hastalığa düşmesi gözünüzde eriyip gitmesi ve ne tıp ne elinizden bir şey gelmemesi o kadar ağır o kadar zül ki anlatamam. Bu konu lütfen duygu sömürü olarak algılanmasın öyle doluyum ki anlatamadıklarımı kaleme almak istedim... Ve belki de o illetin son haddesinde olmasına rağmen vücudu sarmasına rağmen hala hayal kurması kardeşimi , ablamı ( torunlarını) ve beni düşünmesi en büyük örnek bunları yazmama. Ben o kadar sabırlı değilim Allah'ım üstesinde gelirimiyim bilmem lakin ölüm hak emrin ammenna ama Annem , Oğlum , Hayallerim derken şimdi de Babam giderse... Düğümlendiğim anlardan birindeyim ve sanal , hayata olan hiç bir tutar dallarım kalmadığı günlerdeyim , onu o halde gördükçe elinden birşey gelmedikçe çaresizliğin en dibinde iken herşey bitik. Kusuruma kalmayın hakkınızı helal edin yazmazsam delirecem. Anlatsam kendi kendime dram yapma diyecem ne düşünceğimi bilmediğim bir haldeyim. [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Lütfen Üye Olmak için TIKLAYIN...] 👍 8 | |
| |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |