![]() |
| | #1 |
| Ve artık silmeden gönder diyeceğim. Boşluktayım ne konuşabiliyor ne yazabiliyorum en önemlisi kafamda dönüyor ama susmak kolayıma geliyor. Kalem elimde kağıt yanımda yazmak için dört dönüyor lakin cesaret bulamıyorum... Kaybeden kulübünün mudavini olduğum zamanlar. Dile hüküm verilmiş bir kere kalp atmıyorsa susacaksın diyor!. Çocukken peşine düşüp izlediğim karıncalar aklıma geliyor çok sonra öğrendiğim kendilerinden 10 kat ağırlığı kaldırıp ritmik bir senfoni gibi gidip geliyorlardı. Kimi zaman bir şeker tanesi yahut bir ekmek kırıntısı ama çok sonraları şu soruyu sormaya başladım neydi onlara bunları yaptırma emri yada nedeni. Ailelerine olan bağı mı? sevgi mi ? Arıların bitkiye olan aşkı gibi değme mimarlara taş çıkarıracaksına kurduğu peteği. Kartalın gökyüzüne , yükseklere olan aşkı. 👍 8 | |
| |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |