|
|
04 Ağustos 2021, 17:03
| #1 |
  |  Yanan ağaçtan sevgilerle. [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Lütfen Üye Olmak için TIKLAYIN...] İnsan gibiydim. Sadece tohumdum. Yavaşça büyüdüm. Fideydim, başka yere taşındım. Serpildim, fidan oldum. Dahada serpildim, gencecik oldum. Orta yaşlarında bir ağaç olduğumda dallarımda kuşlar ötüştü. Gölgemden, ürettiğim oksijenden her canlı faydalandı. Tamam. Bazı erkekleri bana benzetiyorsunuz. Atıl halde olduğum zamanlara benzetiyorsunuz. Odun diyorsunuz hadi buna alınmıyorum ama beni henüz canlıyken diri diri yaktınız. Verdiğim oksijen mi yetmedi? Ötüşen kuşlar mı rahatsız etti? Mangalını yakıp, söndürmeden giden insan, ben sana ne yaptım ki? Sigarasını söndürmeden atan, cam şişelerini kırıp giden insan, ben sana ne yaptım ki? Ve sen cani, beni bile isteye yakan cani, ben sana ne yaptım ki? Yine kırgın değilim. Yeter ki dostlarımı çoğaltın. Yanan her dostum için daha fazlasını yaşatın. Hoşça, mutlu olun ve kalın. Yanan ağaçtan sevgilerle. @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Lütfen Üye Olmak için TIKLAYIN...] beklediğiniz şiirimsi. 👍 14
________________ Dörtnala gelip Uzak Asya'dan Akdeniz'e bir kısrak başı gibi uzanan bu memleket bizim. Bilekler kan içinde, dişler kenetli, ayaklar çıplak ve ipek bir halıya benzeyen toprak, bu cehennem, bu cennet bizim. Kapansın el kapıları, bir daha açılmasın, yok edin insanın insana kulluğunu, bu davet bizim.... Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür ve bir orman gibi kardeşçesine, bu hasret bizim... Nâzım HİKMET |
| |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |
Ağaç şeklinde