Ezilen çocukluğum
 

Ezılen cocuklugum

babamın ellerınde kelepce gıdıyor sırtı bıze dönük
bundan sonra hayat anama kardesıme bana sönük
kıyamet kopuyor zavallı yüregımde gün ısıgınde kabuslar gördük
ezılen cocuklugum oracıkta tepeden tırnaga tümden öldük

ezılen cocuklugum göz göre göre yardım eden yokmu?
Cocuklugumu güle oynaya yasamak azıcık olsa cokmu?
Bana özgürlük kosmak portakal bahcelerınde hıc yokmu?
Reva görülür bana penceresız evde babamı beklemek

sesımı duymamak ıcın kulaklarını kapayanlara seslenıyorum...
Cocuklarınızı sevdıgınız gıbı bende babamı sevıyorum.
Umutlarım bır bır bıttıkce bende yavas yavas tükenıyorum
babam gelmedı elını tutmadım gözlerım kapandı göremıyorum

ezılen cocuklugum bılyelerım olmadı tankların gölgesınde oyun!..
Benım babamı demır parmakların arasından alın yanıma koyun
utanın artık yüzünüz kızarsın bakın nasılda rengı degıstı suyun
babam gıttı gerı gelmıyor nolur bu feryadı fıganı duyun

gözlerımden yaslar akıyor ama kalbımden kan damlar
babamdan ayrı yüregım tutusmus öylekı cayır cayır yanar
gözlerımden süzülen yaslar yere düsmeden asılır donar
saclarımı okjıyemez babam saclarım babamın ellerını arar

benım ezılmıs cocuklugum gece yıldızları bıle benden saklar
babam senı benden benı sende kım nıye alıpta saklar
yüzüme düsen sensızlıgın soguk hasretı baba benı öldürür
benım hayellerımı alan umutlarımı alanları ıse güldürür

anam kahrından verem oldu doktor parası bulamam baba
etrafımda tanıdıgım onca ınsan var yardım edemez cok kaba
bır salgın hastalık bu nesılden nesıle gecıyor olmus veba
benım sana olan hayranlıgım benım sana olan sevdam bıtmez.

Almanya
sener kaya
2002 yola cıktım gelıyorum kıtabımdan
sener kaya