Kim ne derse desin insan hayatta en zor sınavını tek başına veriyor. İçinden çıkamam dediği her sıkıntıdan yinede bir şekilde tek başına çıkıyor. Yanında duran insanlar oluyor tabi ki ama yanındayım diyenler de insanı bir yere kadar anlıyor; çünkü hiç kimse sınanmadığı acıyı tam anlamıyla anlayamıyor. Fakat insanlara baktığımızda hepsi birer birer yaşamadığı acı üzerinden nasihat veriyor. Kimse bilmiyor ki acıyı yalnızca yaşayan kalp hissediyor. Aslında herkes yalnızdır biraz bakmayın siz kalabalıkmış gibi görünen hayatlara. Dışarıdan gördüğünüz kadarıyla yargıladığınız hayatlar, sizin bir gün bile katlanamayacağınız ne zor mücadeleler veriyor.
Şunu bir türlü anlayamadınız: Hayat dışarıdan göründüğü gibi yaşanmıyor.
Acı yalnızca düştüğü kalbi yakıyor.