|
Tavus kuşu, tüm haşmetiyle Açıp kuyruğunu, yürürken aheste, aheste Çirkin ayağını görünce, kırıp kibrini İndirir o güzelim kuyruğunu, olur mahcup Hangi kul kusursuz ki, kibirlenir Kusurunu bilip, af dileyen Secdeye kapanıp, Hatalarını bilendir, İnsan Hatam çok, deyip durma Her hata, bir basamak Doğruya ulaşmak için Hatalarına rağmen, zirveye çıkabilendir, İnsan Her nereye bakarsa baksın, hisse alabilen Belalar, sınavlarla, şekil alıp Güzelleşebilen, kul olduğunu bilip Kibrini yıkabilendir, İnsan Eminnur Acar |
Tosbik tosbik canım arkadaşım. Hiç yalnız bırakmadım hep yanındayım. Tosbik tosbik sen çok sevimlisin.... Kendine arkadaş bulmuşsun beni unutmuşsun. Nereye gidiyorsun tosbiğimmmmmm ? |
İki kalp arasında en kısa yol: Birbirine uzanmış ve zaman zaman Ancak parmak uçlarıyla değebilen İki kol. Merdivenlerin oraya koşuyorum, Beklemek gövde gösterisi zamanın; Çok erken gelmişim seni bulamıyorum, Bir şeyin provası yapılıyor sanki. Kuşlar toplanmışlar göçüyorlar Keşke yalnız bunun için sevseydim seni. Cemal SÜREYA |
Alıntı:
|
[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Lütfen Üye Olmak için TIKLAYIN...] Çocuk gibi ağladım... O kadar hiç, o kadar boş, manasız, öyle haksız yere senden uzağım ki... Nazım Hikmet #iyikibudünyadangeçtin nurlar, ışıklar içinde uyu. |
Ruhun mu ateş, yoksa o gözler mi alevden? Bilmem bu yanardağ ne biçim korla tutuştu? Pervane olan kendini gizler mi hiç alevden? Sen istedin ondan bu gönül zorla tutuştu. Gün, senden ışık alsa da bir renge bürünse; Ay, secde edip çehrene, yerlerde sürünse; Her şey silinip kayboluyorken nazarımdan, Yalnız o yeşil gözlerinin nuru görünse… Ey sen ki kül ettin beni onmaz yakışınla, Ey sen ki gönüller tutuşur her bakışınla! Hançer gibi keskin ve çiçekler gibi ince Çehren bana uğrunda ölüm hazzı verince Gönlümdeki azgın devi rüzgarlara attım; Gözlerle günah işlemenin zevkini tattım. Gözler ki birer parçasıdır sende İlahın, Gözler ki senin en katı zulmün ve silahın, Vur şanlı silahınla gönül mülkü düzelsin; Sen öldürüyorken de vururken de güzelsin! Bir başka füsun fışkırıyor sanki yüzünden, Bir yüz ki yapılmış dişi kaplanla hüzünden… Hasret sana ey yirmi yılın taze baharı, Vaslınla da dinmez yine bağrımdaki ağrı. Dinmez! Gönülün, tapmanın, aşkın sesidir bu! Dinmez! Ebedi özleyişin bestesidir bu! Hasret çekerek uğruna ölmek de kolaydı, Görmek seni ukbadan eğer mümkün olaydı. Dünyayı boğup mahşere döndürse denizler, Tek bendeki volkanları söndürse denizler! Hala yaşıyor gizlenerek ruhuma ‘Kaabil’ İmkanı bulunsaydı bütün ömre mukabil Sırretmeye elden seni bir perde olurdum. Toprak gibi her çiğnediğin yerde olurdum. Mehtaplı yüzün Tanrı’yı kıskandırıyordur. En hisli şiirden de örülmez bu güzellik. Yaklaşması güç, senden uzaklaşması zordur; Kalbin işidir, gözle görülmez bu güzellik HÜSEYİN NİHAL ATSIZ / GERİ GELEN MEKTUP. |
[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Lütfen Üye Olmak için TIKLAYIN...] |
Çıkar boynundan at o ipi çocuk! |
Alıntı:
Aziz hatırasına en derin saygılarımla, rahmet ve minnetle... Hatırlanması güzel şeyler, sonsuz teşekkürler. |
Şimdi SONSUZLUK ÜLKESİ’NDE diye başlar söylencesine senin tarafını tutan, senden yana haber veren aydınlar daha nice güzel şiirler yazacak bu ülkenin şairleri sana ucuz tütünler sararak geceleri çıkıp kentlerin varoşlarında tutsaklığına sığınarak şiirin uzun ve yoksul kışlarda -en zifiri karanlığı bile mecbur ederler düşlerindeki aydınlığı yaşamaya -kızılçıraların isli alevlerinde ezberlenmiş sıcak türküler okunur gülümsemelerinde- Soysal EKİNCİ |
| Tüm Zamanlar GMT +3 Olarak Ayarlanmış. Şuanki Zaman: 08:15. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.11
Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.
Copyright ©2019 - 2025 | IRCRehberi.Net