saatlerdir anlatıyorum sana
sense hala dinliyorsun gözlerin kapalı
neden üstüne beyaz örtü örtmüşler
neden herkez ağlıyor..
oysa sen nefret edersin gözyaşlarından.
sustursana onları
ışıltılar saçsana ağlayan gözlere
dinlemiyorsun hava öylesine soğukki
kutuptayım sanki
gerçekte dekor aynı
herşey aynı
birde sağır edici sessizik
ve senin buz gibi vücudun
ver ellerini bana
uzatki ısıtayım onları
ama hayret taş gibi olmuşlar bir heykelin mermer elleri gibi
hatırlıyorumda bir piyes dinlemiştik bir zamanlar
ölüyü anlatıyordu tıpkı senin gibi
ama sen ölmedin değilmi
beni dinliyorsun,dinliyorsun değilmi!
dur bir sesler var bir hareket dışarıda
buraya yaklaşıyorlar
ellerinde uzun birşey var kutu gibi
seni kaldırıyorlar
kapağını kapatıyorlar öldüreceklermiş gibi
bağır çırpın götürmesinler
söyle neolur söyle

hayatım ölmedim de..
sevgimizin hatırı için söyle...