Dünden bugüne.
 

Ne zamanki insanoğlu ev üstüne kat kat evler yaptı,
işte o vakit bozuldu dengeler.
Evler yükseldikçe kibir de yükseldi.
Kapılar yakınlaştıkça insanlar uzaklaştı.
Uzansan ziline dokunacagın komşular uzaktaki bir dostun kadar dokunamıyor artık yüreğine.
Selamsız sabahsız geçip gidiyor yorgun bedenler yanımızdan..
Oysa eskiden evler alçak insanlar alçak gönüllüydü
Kapılar değil gönüller yakındı ve dokunuyordu insanlar birbirlerinin yüreklerine.
"Kapının ardı gurbet" derdi büyüklerimiz.
Şimdilerde herkes gurbette..

Malesef malesef yasadigim koyde kapilar kilitlenmezdi guven sadakat merhamet vardi herkes hersey gibi degisti...
Insanlar uzak evler uzak gonuller uzak ....

ah istanbul :)

Ah Hollanda Ahh
Enegine Saglik :)