Eylül ölüme meyilli
 

Tüm şairler takmış eylüle
Bütün ayları dışlayarak
Hatta yok sayarak
Arz-ı endam ediyor şiirleri

Kimi şairler şanslı
Yaprak olup sararıyor
Düşüp dalından savruluyor rüzgarda
Kurtuluyor ayaklar altında çiğnenmekten

'Eylülde gel' derken biri
Diğeri eylülde gittin diye dert yanıyor
Sonbaharı eylüle yüklerken kimi
Ben eylülü seviyorum diyor bir diğeri
Kabuğundan sıyrılıp hafifliyor kendince

Oysa ben
Hiç yazamadım eylülü
İçe işleyen hüznünü
Sonbaharın ölü kasvetini

Hem nasıl yazar
Nasıl anlatabilirdim ki
Hoyrat ayaklar altında çiğnenen
Kırılgan dal olduğumu
Sen bile fark etmedin
Gittiğinden beri
Yaprak yaprak döküldüğümü
Her soluk alışta
Ölüme meyleden eylüle dönüştüğümü

Alinti