İçimde gün geçtikçe büyüyen kelimeler var. Yıkık dökük, suskun, yalnız.. Kimisini devrik cümlelere layık görmüşüm, kimisine üç nokta yakıştırmışım. Ama hepsi bir şekilde eksik.
Kurulmayı bekleyen cümlelerim var, keskin noktalarım, kararsız virgüllerim var.
Cümlelerin var tırnak içinde paragraflara iliştirdiğim, her kelimesi içimi parça parça eden.
Bazı kelimeler var zihnimde, hiçbir cümleme yakışmayan ama söylemek zorunda olduğum. Buram buram hayal kırıklığı kokan kelimeler.
Hepsi içimde büyüyor, nefes aldıkça batıyor. Battıkça daha da derine gömülüyor.
İçimdeki göğün tüm kuşları ölüyor ben buna mani olamıyorum,nokta..