|
İnsanlığın Yüz Karaları 👈
Saftı, masumdu insan
Henüz kötülüklerle tanışmamış Tertemizdi pırıl pırıl, lekesizdi yürekler Bir bile dememiş, not düşülmemişti tarihe Mahkum edilmişlerdi bu gezegene Anladılar ki, burada nefes alıp verecekler. Şaşkınlıklarını üzerlerinden atmadan Kim kimdir bilinmezken henüz Sinsice sokuldular aralarına Namussuzlar, alçaklar, aşağılık sefiller Kimse varmadı farkına İnsan suretinde maskeliydi sürüngenler. Ne zaman aydınlığa yönelse insanlık Hep güneşin önüne perde gerdiler En sevdikleri sahneydi karanlık. Oysa yaratılıştan temizdi insan Bir kanat eksikti kollarında, melektiler Kötülerle kol kola girdi şeytan Birer birer tüm değerlerini kirlettiler. Yegane sermayeleriydi yalan Cilalanmadan söylenmedi kelimeler Yaldızları döküldü çoğu zaman İçlerindeki çöplükten esintilerdi bu sözler İnsan yalnız, insan korumasız Huzur bulmadı gönüller iğfal edilmekten Sıfatsız adamlar, her zaman arsız Zafer kazanmanın edasıyla sırıttı yüzsüzler. Zor şey bunlardan kurtulmak Öyle üç beşle tükenmezler Çare; belki bataklığı kurutmak Zaman zaman ayağa kalksa da vicdan: artık yeter Her seferinde buldular bir yolunu Hep sureti haktan göründüler. Demek ki yaşayacağız böyle iç içe Bazen birbirine karışsa da değerler Ne mutlu iyiyle kötüyü ayırt edebilene Biz dik durmasını bilelim yeter Onlar hangi şekle bürünürse bürünsün Bilelim ki… İnsanla hayvan arasında gidip gelecekler. (Hayat dediğin nedir ki) Sami Bağcı |
Zor şey bunlardan kurtulmak
Öyle üç beşle tükenmezler Çare; belki bataklığı kurutmak Zaman zaman ayağa kalksa da vicdan: artık yeter Her seferinde buldular bir yolunu Hep sureti haktan göründüler. baLonun sonu maskeLer dustu @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] seviorum seni adam ! yuregune sagLik :cici: |
Ne zaman aydınlığa yönelse insanlık
Hep güneşin önüne perde gerdiler En sevdikleri sahneydi karanlık. Oysa yaratılıştan temizdi insan Bir kanat eksikti kollarında, melektiler Kötülerle kol kola girdi şeytan Birer birer tüm değerlerini kirlettiler. Merhamet vicdan olmayınca hersey oluyor öyle lafta değil gönülden gelecek o ağızdan Çıkan sözler Baris herkes kendine yakışanı yapar bunuda unutma dost |
YAŞAMAK ...
Neden diye sormayın hemen. Onu ben kendi kendime de açıklayabilmiş değilim henüz. Kişinin ihtiyaç duyunca aramasının binlerce çeşidi olmalı. Aradığımızın ne olduğunu biliyorsak, arayacağımız yer bellidir. Bakınırız ve onun işaretlerini tanımakta güçlük çekmeyiz. Sıkıntı kollarını göğsümde kavuşturmuş. Soluk alırken, genişleyip daralan kaburgalarım, zamanın boşuna ve nedensiz geçtiğini biliyor. Çoktandır yabancı bir cismin kalbime sürtünmekte olduğunu biliyorum. Yine de biri çıksa, nasılsın dese alışkanlıkla iyiyim diyeceğim. Kederli olduğumda söylenemez zaten. Buna sebepte yok çünkü. Ne taze bir ölüye sahibim, ne felâket geçirenlerim var. Dedim ya oturuyorum öylece. İyi ki etrafımda kalbimi tanıyanlar yok. Hiç beklemiyordum, birden kadın bana çevirdi bakışını. Tanrım ne büyük bir merak içindeydi bu bakış. Durmadan sormaktaydı. Hayattan ne beklediğimi sormaktaydı...Günü birlik yaşama içinde elde edilebilen sayısız imkanlar kaçırmıştı. Bu durumda ona bakmak zordu. Huzursuz kımıldayarak ondan kurtulmaya çalıştım. Fakat bakışımı tutmuştu, ondan ayrılamıyordum, tanışmıştık bir kere. Tekrar karşılaştığımız takrirde, sorularını, ikinci kez tekrarladığını bilerek, düşündü mü der gibi, başkalarının öğrenmelerine duyulan güvensizlikle, yine alay ederek tekrarliyacağını düşünüyordum. Fakat umulmadık bir anda başka, herhangi bir şeyle ilgilenmeye başladı... Birden sahipsiz kalmıştım. Bakışım, yere paralel durmak zorunda bulunan, fakat içindeki sertlik süratle yumuşayan bir bakır tel gibi eğiliyordu boyuna. Durumun saçmalığını kavrayıncaya kadar bir an bocaladım. Bu belki de devam edecekti ama, seni hissettim. Evet, bakıyordun, yanılmamıştım...Bunu hissetmemden ne kadar önce başlamıştım bilmiyorum ama, bakışlarımız karşılaşınca kaçtın, önüne döndün...ve dönmen için zamanın vardı. Fakat dönmemiştin. Omuzlarından bana dokunup kaldığını anladım. Görüyordun, beni hissediyordun. Ve o zaman başladı. İste yine bir şey var. Bakıyordum sana. Şimdi birşeysin benim için...Varsın. Fakat bocalıyordum. Gizlice düşündüğüm, farkedilmesinden korktuğum hakikat sen miydin, yoksa ben, hatırasızlığı, boşluğu, en ucuz şekilde, sırtımdan korkakça, hiç bir teşebbüste bulunmadan birden bire atmak için yine hayal mi kuruyordum. Dedim ya işte, bocalıyorum. Yeniden yaşamaya başlamak kolay mı? |
Demek ki yaşayacağız böyle iç içe
Bazen birbirine karışsa da değerler Ne mutlu iyiyle kötüyü ayırt edebilene Biz dik durmasını bilelim yeter Onlar hangi şekle bürünürse bürünsün Bilelim ki… İnsanla hayvan arasında gidip gelecekler. |
Zafer kazanmanın edasıyla sırıttı yüzsüzler. |
@oMeN Şiir Paylaşmışsa Sorun Gerçekten Büyüktür 🤪 Gözlerim Yaşardı. . . ((:
|
Evet, çok güçlüyüm artık. Ufak yalanlara dalaverelere yanlışlara inanmıyorum, kazandıklarımla kaybettiklerimi ayrıştıralı çok oldu. Uğruna Canımı veririm dediğim insanların sırası ne yazık ki değişti bende. Susarak değil artık, Bazı şeyleri sıfırladığım şu dönemde yanımda kim varsa odur benim Canım, Arkadaşım, Dostum. Benim kıyamadıklarım değil, bana kıyamayanlar değerli artık..
|
Hayat Yüreğimizi dağlayalı çok oldu. Hangi yaralar açıldı hangileri kapandı. Bugün hala ayaktaysak sevdiklerimizle ne kadar güçlü olduğumuzdandır. Ne yaşarsak yaşayalım ayakta kalmayı, düşüp yeniden kalkmayı öğrendik.
|
Emeğinize yüreğinize sağlık
@[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]
|
| Tüm Zamanlar GMT +3 Olarak Ayarlanmış. Şuanki Zaman: 05:55. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.11
Copyright ©2000 - 2024, vBulletin Solutions, Inc.
Copyright ©2019 - 2023 | IRCRehberi