|
|
03 Haziran 2020, 23:34
| #1 |
  |  Hayatın içinde gezinirken unuttuklarımız Yasamam gereken her şeyi yaşadım. Hani deriz ya şu anda ölsem gam yemem deriz ya. Sonra birileri çıkar ne kadar kücükmüş hayllerin der sana... Sevdiğin birini kendine benzetmeye kalkarsan eger onun kendisi olmasından korkuyoruz demektir bu.Kendimize benzeterek daha kolay basa cıkabilecegimizi düsündügümüz içindir belki.. Ruh ikizimizi ararız ya hep her seferinde de yanılırız. Neden mi? Kendimiz gibi birini ararız a ondan..Oysa hiç kimse kendimiz gibi değildir ki yeryüzünde... Zararlı bir seyi yapmak her zaman kötü değildir. Zira onu yapmadıgımızda ondan cok daha kötü bir seyi yapıp yapmayacagımızı bilemeyiz ki.... İçine düştügü örumcek agında debelenen arı kendisini kurtarmaya calışan iyi niyetli bir eli sokmaz ki... Ne tuhaftır bu hayat. Yenilgilerimizin mimarlarını bizden daha zeki olanlarda ararız... Oysa bizi yenenler sabırlı planlı hayatın anlamını bilmeyen sevmekten kaptırmaktan herşeyden vazgecemeyen dogrusu yanlışı birbirine girmiş kişilerdir... Bu kişilerin aynalardan hep kaçarlar. Cünkü bakarsa maskelerini görürler. Niye duvara toslamak istesinler ki... Olan herşeyi koşulları içinde degerlendirirler...Sanki secenekleri yokmuşcasına feda ettirirler.Tercih ederler. Ta ki Her sey olup bittikten yıllar sonra şimdiki aklım olsaydı bunu yapmazdım gibisinden hayıflana hayıflana ömürlerini tamamlarlar... Ne eşek inatcıdır ne de kedi nankör. Aslında her iki canlının da dogasını tam bilmediğimiz için kendimiz uyduruyoruz bir çok seyi. İyi geliyor sanırım secenegin olmayınca... Yürüyerek gidebilecegimiz bir yere koşarak varmak bir sey kazandırmıyor çogu zaman bize. Önemli olan OLMAN GEREKEN YERDE TAM ZAMANINDA OLMANDIR.... 👍 1
________________  |
| |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |
Ağaç şeklinde