Her harfin içinde gizlenmiş bir sır,
Her sırrın içinde yanan bir umut var.
Hepsinin duracağı nokta bir cezim belki,
Ama bil ki, sönmez sana olan sevdamın umudu...

Çünkü sen, kelimelerin son bulduğu yerde başlarsın,
Sen, sessizliğin en gür sesisin.
Harfler susar, ama kalbim okur seni,
Noktalar biter, ama içimdeki cümle devam eder.

Elif... dik duran aşkımdır,
Lâm... boyun eğmeyen sabrımdır,
Mîm... kalbimin mühürlü sırrıdır.
Ve ben her okuyuşta sana varırım,
Her bitişte yeniden başlarım.

Çünkü...
Sözün sonu Sadakallahülazîm...!
Çünkü bu sevda bir hakikattir,
Çünkü bu aşk bir ayettir,
Çünkü ben seni, susmayan bir dua gibi sevdim.

ALINTIDIR.