Çok güvendim mesela! Ama öyle lafla, sözle değil... Gözümün gördüğünden daha çok güvendim,Başkasının koynunda yakalsam, Ve "Ben seni aldatmadım" deseler inanırdım,O derece delirdim...

Nasıl mı delirdim?

Çok sevdim mesela! "Doktor yoktu diye seni aldıramadık" diyen ailemi sevdim. Başkalarını güldürmek için, Benimle dalga geçen arkadaşlarımı sevdim. Günlerce ağlamama sebep olan insanları sevdim, Hatta aradıkları zaman, Yanlarına koşup, Saatlerce dertlerini dinleyecek kadar çok sevdim. Gizli gizli severken, Sevdiğimi sevdiğine kavuştursun diye, Allah'a dua edecek kadar çok sevdim. Ama nasıl güzel sevdim...

Nasıl mı delirdim?

Hep aptal rolü yaptım mesela! "Bu çocuk saf" kandırırız diyenlere, Bile bile kandım, Hatta bazen o kadar güzel aptal rolü yaptım ki, Aptal olduğuma ben bile inandım. Yapmadığım bir şeyi yaptın dediler, Söylemediğim bir şeyi söyledin!Mücadele etmek yerine, Haklısınız diyerek kabuğuma çekildim. Dünyanın en ağır manipülasyonuydu bu, Vallahi güzel delirdim...

Nasıl mı delirdim?
Bazen suya ekmek bandım, Bazen suyu ekmeğin arasına kattım, Lakin başkasının hakkına girmekten hep kaçtım. Ama sonradan anladım, Ben ihtiyacı olanlardan bile daha çok muhtaçtım. Delilik;

Kullanıldığını bile bile zevk almakmış, Bunun ruhuma tecavüz olduğunu öğrendiğim an, Delirdiğim gece anladım...

Nasıl mı delirdim?

Gül bahçesinde papatya olacak kadar, Denizin ortasında yanacak kadar, Oluk oluk kanarken gülecek kadar, Bir tebessüme aklını satacak kadar, Bir yalan söze, Bin kere inanacak kadar, Yokluğuna sarılıp, Varlığın sanacak kadar, Bir yudum su ile sarhoş olup, Hayatımın şöför koltuğunda kaza yapacak kadar, Güzel delirdim.
ALINTIDIR.