İklimleri sararken buğulu nefesin;
Gönlümde değil, avuçlarımdaki çizgidesin.


Keskin soluğumun sükutu bir bestedir.
Dilimin kıvrımlı çizgilerinde sırlı kelimesin.


Ruhum titriyorken kirpik uçlarında;
Hayale ruh bağışlayan hakkın dilindesin.


Alem solarken gönlümün kırık notasında;
Mahşerin sorgu deminde ulu bir bestesin.


Çırpındıkça uçmaya çalışan acemi kuş!
Gönlümde hapislendin, ömrümde kafestesin.


Ey iklimlere susayan koca sevda!
Ateşten denizin ortasında mumdan bir gemidesin.


Gönlün üşüyorken hayatın ensesinde;
Sıcak,buğulu fikirlerin loş gölgesindesin.
Gönlümde değil, ömrümdeki şaşkın çizgidesin.


-2-



Ateşten denizin ortasında hırçın saçların.
Kızgın bakışlarında alevle kıvrılmış kaşların.



Bulut hüzünlenmiş, damlalar şaha kalkmış,
Aleme merhamet yağdıran kirpiğin ucundasın.



Tebessümün geçmiş zamandan telmih savururken;
Sevdamın alevlendiği divene zamandasın.



Geçmiş ve gelecek, hayat ve ölüm...
Sonsuzluğu güzelleştiren sırrın gönül tahtındasın.



Şaşkın gözlerin kanıyorken zemherinin ayazına;
Henüz toy, Leyla'nın olgunluğundasın.



Hayallere kucak açmış,yelkenleri lodosa doymuş,
Azgın alevleri aşan mumdan geminin ucundasın.



Ömür yorgun, gelecek bilmem nerede saklı?
Kor alevlerle beslenmiş deryada, geleceğimin ardındasın.
Gönlümde değil, dizlerimdeki yorgunluğumdasın...