ucurtma...
 

Yalvarmayı bıraktım Tanrı’ya

Kapılar kapandı çoktan.

Ben çıktım sen kaldın…Yüreğimden kendimi çıkarabildim de

Bir seni çıkaramadım…Beceremedim…

Beni bitiren gururum.

Herkese unuttum, söktüm kalbimden

Yok umursamıyorum onu diyorum.

Ama bilmiyorlar ki sakladığımı seni

Bilmiyorlar ki kandırdığımı…

Ben seni ilk kez uçurtmayı uçurmayı başaran bir

Çocuğun heyecanıyla sevdim…

Yaptığın her hareketle bağlandım hiç

Kopmayacakmışçasına, sıkıca asıldım

Bir an elim gevşer de sen de o uçurtma

Gibi uçar her an biraz daha uzaklaşırsın,

Mesafe biraz daha açılır diye…

Ben seni bir kalemde silemeyecek kadar

Çok sevdim…

Ama sevilmedim…

Uçurtma elimden kaçtı,

Uçtu…Uçtu...

Tutamadım…