Anlamadılar Beni
 

Anlamadılar beni
Sessiz çığlıklarımı duymadılar
Gülen gözlerimin ardındaki hüznü fark edemediler.
Çok konuşuyorum diye gevezeyim sandılar,
Oysa ne zaman sussam aklıma senin geldiğini
Sensizlikle baş edemediğimi bilmediler.
Mutlu sandılar hep.
Hayat dolu, hep umutlu;
Olarak gördüler.

Yalnızken neler yaşadığımı
Bilmediler, görmediler.
Anlamadılar beni
Seni nasıl sevdiğimden
Sana nasıl yandığımdan haberdar olmadılar.
Senden sonra içimde oluşan boşluğu
Ve o boşluğu dolduramadığımı anlayamadılar.

Anlamadılar beni
Senden sonra hiç kimseyi sevemeyeceğimi
Senin yerini kimsenin alamayacağını bilmediler.
Görmediler,
Ben her gece uyurken gözyaşları dökerek
Hayalinle avunduğumu bilmediler.

Bilmeyecekler,
Ben ölürken bile son göreceğimin
Senin kara gözlerin olacağını bilmeyecekler.“Yalnızken görmediler beni.
O yüzden de anlayamadılar.”

Ibrahim Ballican

Emeğinize sağlık