Derler, derler ya işte gözler kabin aynasıdır.. Nereye baksan kendini görürsün çaresizliğini gelip geçen iyi , kötü günlerini görürsün.. Derler ya işte zaman su misali akar geçer, derler de derler.. bilmezler ki zaman geçmesini istiyor musun sormazlar baktığın yerde kendini görmek istiyor musun.. Gece olunca gözlerini kapatırsın türlü türlü hayaller kurarsın.. Sanırsın yarın güzel olacak, Sen, sen yine dün de kalırsın aklında bedeninde dünde kalır.. Nedir peki bu başkalarının ağzından iki kelime oluşan "dün de kaldı " derler. Derler de derler.. Bilmezler ki kurduğun hayaller senin tebessümün, umudun, ümidin, ve herşeyindir... Bilmezler işte derler de derler.. Aradan zaman geçer bu ne saattir ne gün, ne haftadır ne ay , ne yıldır ne de asır sanırsın ömür gitmiş ki sende bitmişsin zaten.. Bir süre sonra zamanın geçtiği fark edince sol yanında bir sızı oluşur sanma bu yıkılan hayallerinin.. Kırılan umutlarının, ümitlerinin sancısıdır.. Her çakmağı çaktığında oluşur bu sancı.. Ne oldu derler, nedir bu sancı derler.. Bilmezler hayallerin yıkılmış uykuların parça parça olmuş.. Gece ye gözlerin açık eşlik edersin.. Kimi zaman kahveyle avutursun kendini.. Kimi zaman da içtiğin o demli çayla.. Havalar soğuduğu zaman üşürsün.. Üşümenin sebebi soğuk değildir nedeni.. İçini ısıtan hayallerindir.. Derler işte derler de derler.. Boş ver derler, Geçer derler.. Yapma derler, Yıkma derler...