IRCRehberi.Net- Türkiyenin En iyi IRC ve Genel Forum Sitesi

Trendeyim, bir ailenin çocuklarına açtığı son ses arı vız vız şarkısı eşliğinde yolculuk yapıyorum. Ses neyse de, çocuğun bilinç altına yollanan “canım isterse, insanları rahatsız etmeyi umursamadan istediğim şeyi yapabilirim” mesajını düşündükçe üzülüyorum.
Su makinesinde önümdeki kişinin su almasını bekliyorum, kadının biri 8-9 yaşlarındaki çocuklarıyla önüme geçip su alıyor. Dakikalarca makineyi çözmesini beklemek neyse de, çocuğun bilinç altına yollanan “insanların hakkına saygı duymayabilirsin” mesajını düşündükçe üzülüyorum.
Yolda yürüyorum, adamın biri çocuğunun yanında gürültülü bir şekilde boğazını temizleyip yere tükürüyor. Midemin bulanması neyse de, çocuğun bilinç altına yollanan “çevrene ve doğaya saygılı olmana gerek yok” mesajını düşündükçe üzülüyorum.
Sokak düğünlerinden, arabasının egzozunu bağırtanlardan, her durumda başkasının hakkına girme pahasına bencillik yapan kişilerden herkes şikayetçi ama bu insanlar ağaçta bitmiyor.
Bu insanlar da çocukken bu “eğitim çarkından” geçtiler. Bu insanlar da çocukken ufacık şey için bile çakallık yapanların “ulan ne akıllı adam” diye taktir edildiğini görerek büyüdüler.
Bu insanlar da kendini yere atıp penaltı alan, vakit geçirmek için yerde sakatlanmış numarası yapan futbolcunun “profesyonel” olarak adlandırıldığını görerek büyüdüler.
Yukarda saydığım her hadise aslında bir fırsat. Sıra beklemeyi, gürültü yapmamayı, hakka riayet etmeyi, yalan söylememeyi çocuğuna başka nasıl öğretir ki insan?
Ağzındaki sigarayla çocuğuna sigaranın zararlarını nasıl anlatabilir ki insan?
“Dur oğlum sıranı bekle” dese, “kızım insanlar sesten rahatsız olur” dese, “yavrum çöp tenekesi görene kadar çöpünü cebine koy” dese şu an gün içinde hayatı çekilmez kılan çoğu davranışa can suyu verilemeyecek ama “aman canım amma abarttıyorsun ” demek daha kolay tabi.
OLay...