hayaller güzel gerçekleştirmek daha güzel
 

çocukken astronot olmaktan, yazar olmaya, bilim adamı olmaktan basketbolcu olmaya kadar geniş yelpazede bir sürü meslek hayal ettim. özellikle bilim adamı hikayem çok acıklı. beşinci sınıfa giderken o zamanlar çok saygı duyduğum öğretmenime ben büyüyünce bilim adamı olmak istiyorum dedim, o da bilim adamı olmak için 40 yaşına kadar beklemen lazım çok zor filan gibisinden bir şey söyledi.

şunu çok net hatırlıyorum, oha 40 yaşına kadar nasıl para kazanırım, nasıl yaşarım, bilim adamlığına da atom fiziğine de lanet olsun diye düşünmüştüm. muhtemelen öğretmenim seçtiğim mesleğim konusunda herhangi bir rol oynamadı ama yine de çok cahilce bir yaklaşım sergilemiş. destekleyip anlatmak yerine, bana nasıl bilim adamı olacağımla ilgili tavsiye vermek yerine, boş ver daha düz bir meslek seç filan demiş resmen.

astronot olma hevesimiz tamamen kendi irademiz ile başladığı gibi hızlı bir şekilde sona erdi. türkiye'de bunu yapamayacağımızı o yaşta bile kavrayabiliyorduk. yazar olmaya çok heves etmiştim, yazmayı çok seviyorum ama korkarım ki yazar olacak kadar iyi bir edebiyatım yok ama hikayeler yazdığım bir defterim vardı. roman yazmaya çabalıyordum, onları insanlara okutarak fikirlerini almak istiyordum.

çok sağlam bir hayal gücüm var ama kelimelere dökemiyorum. küçükken yine iyiydim, duygularımı yazarak ifade edebiliyordum, mühendislik eğitimi aldıktan sonra o da kalmadı. alakalı mı yoksa büyüdüğüm için mi bilmiyorum ama şu an hissettiklerimi yazmaktan bile acizim. anca teknik bir şey olacak onu yazacağım.

bu makale ufak ufak ircrehberi itirafa doğru gidiyor. :)


neyse gelelim mesleğime. mesleğimi küçükken seçmedim ama şöyle enteresan bir anım var. ilkokul birinci sınıfın sonunda müsamere gibi bir şey yaptık. her birimiz bir mesleği seçti, daha doğrusu öğretmenimiz bize bir meslek verdi, onunla ilgili tek kıtalık bir şiir verdi, herkes sırayla bir adım öne çıkıp mesleğimizi tanıtan o şiiri okuduk, sonra da el ele tutuşup selam verdik. mevzu bu. bana düşen meslek ise mühendislik oldu.

onunla ilgili kıyafetler filan bulmamız gerekiyordu. babama söyledim, bana mavi bir baret getirdi. bir de beyaz gömlek filan, üzerine de adımı yazdı. ama kafam çok küçük olduğu için baret kafama oturmuyor, en ufak bir eğilmede düşüyordu. işte çıkıp okuduk şiirlerimizi, muhtemelen bu olayın da meslek seçimim ile ilgili en ufak bir katkısı olmadı. ama ilginç bir rastlantı olduğunu kabul edin. :)

Alinti

ben kucukken pilot olcakdim guya benimde oyle bihikayem var aslinda kucukken demeyelim ilkokuldan hayalimdi ve kazandimda pilotlugu sonra obu su ailem karsi falan cikti kucugum tabi olmaz dediler kabul ettim bisonraki sene baska bolume sinav verdim bunu okuyunca ogunleri hatirladim ama pismanim keske dinlemesydim diyorum.Hayaller guzelldr ama gerceklestirmek daha guzel iste.Arkadaslar hayallerinizden asla vazgecmeyin(:
Emeginize oguzel yureginize saglik Loverman gecmise goturdunuz biran(:

Valla ben amele olmak istiyordum hayallerime ulastım :parti:parti:

Emegine sağlık yakısıklı ve romantik sair:parti:

voleybol mu oynayacaksınız diye sorsaydin? :))

''Emegine sağlık yakısıklı ve romantik sair'' demiş :$

Eee öylesin? sjsj

evet oyle

... bazen belki biraz buruk bir "tesekkur ederim"dir; ama cok genistir, oyle cok sey barindirir ki sanki kucaklar tesekkur edileni.

tesekkürler @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Lütfen Üye Olmak için TIKLAYIN...]

Öğretmenler çok önemli bir etkiye sahip üzerimizde aslında. Meslek seçimi konusunda beni etkiledikleri kesin. Edebiyat öğretmenlerimin gözde öğrencisi oldum hep. Emeğinize sağlık Loverman eskilere gittim. İyi hatırlanacak bir öğretmen olurum ben de umarım.

inşallah hocam. saygılar