DeLiLer Evi
 

Hepsi uçup gitmek istiyordu
Ama ne kıslar gecirdiler
Dedemin pencere önünde besledigi kumrular gibi
Kimini anıları tuttu
Kimini cocukları…
Kimini alıskanlıkları tuttu
Kimini kaygıları…
Hepsi acmak istiyordu
Babaannemin balkonda baktıgı sardunyaları gibi
Hepsi uzaklara kok salmak istiyordu
Kimini gelenegi tuttu
Kimini mechul kara ruzgarlar
Kimini baskılar korkuttu
Kimini El-alem ne der ler…
Kimi zaman Kalk gidelim dese de pudralı dusleri
Cogu zaman Bok yeme otur dedi baba bakısları
Kimi sessiz aybasinı getirmeye çalıstı.
Kimi gamsız Kızılay’da sevdigiyle bulustu.
Ozgurlukleri bir saka gibi
Zaman denen okse otuna yapıstı.
Hepsi ayrı ayrı kendi dumeninde
Beraberce battılar aynı gemide…