|
|
| |
06 Temmuz 2020, 10:06
| #1 |
  |  Tango aşkın değil, acının dansı Tango, aşkın ve arzunun dansı olarak bilinse de işin aslı öyle değil. Tangonun ortaya çıkış öyküsü son derece acılı ve hüzünlü.1800'lü yıllarda Arjantin'deki genelevlerden çıktığı bilinen tango, Latince dokunmakanlamına gelen ‘‘tangere’’ kelimesinden türüyor.İzlemesi heyecan verici ve son derece estetik olan bu dansın nasıl ortaya çıktığını biraz araştırdım.Bu yıllarda Buenos Aires’e yerleşen milyonlarca göçmen kendi müzik, örf ve adetlerini beraberlerinde getirdi.İşte tangonun hüzünlü serüveni, büyük ümitlerle topraklarını terk etmesine rağmen kendini kentin karmaşası içinde bulan bu insanların duygularıyla ortaya çıktı.Göçün olumsuz sonuçları ve hayal kırıklıkları, kadınları genelevlere sürüklemişti.Erkekler ise teselliyi içki kadehlerinde ve kadın kokularında arıyordu.‘’Tango hayat kokar ama ölümün lezzetini taşır’’ Aşkın ve tutkunun dansı olarak efsaneleşen tango, aslında o insanların yalnızlıklarını ve öfkelerini içinde saklıyor.Uyumun en güzel resmini çizen bu dans yersiz -yurtsuz bir kadını, umutsuz bir aşkı, dışlanmayı, hasreti, acı çekmeyi, tutkuyla karışık kızgınlığı yansıtıyor. Belki bu yüzden siyah ve kırmızı renkler hakim...Tango Arjantin’de zengin kesim tarafından alt kültür olarak görüldü. Belki de genelevlerden çıktığı için, ayıp, yasak, günah kalbul edildi.Fakat Parislilerin bu dansa olan ilgisi Arjantin sosyetesininde önemsenmesine neden oldu. Alıntı.
________________ ** Gözlerini parlatan şey icin savaşmamak ne büyük korkaklık. ** |
| |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |
Hybrid-Şeklinde
