Fırtınalar düşmüş benim yalnızlığımın mevsimlerine,
Her köşesinden ayrı bir savrulmuşluk vurmuş özlemlerime,
Bilemediğim, tartamadığım yokluğunun sır kapısı,
Celladına öz güvenle başını uzatan umutsuzluk duygusu gibi.

Yeryüzünde yaşamanın bakiyesini bırakırcasına,
Ömür denilen bu ince çizginde yalpalamanın en âlâsı,
Kaderin cilvesi deyip sonsuzluğa bıraktığım,
En özel anılarımın çirkef pusulası.