Za każdym razem
 

en kötüsü ise , bence karmakarışık iken bir şeyler yapmak,yapabilmek içerisinde tıkanıp kalmak olsa gerek.

sanki bir adımın ileri de gibiyken,diğer adımını kaybetmek gibi.

yaşadığım şeylerden hissettiğim öncelikle duygu '' inanmak.''
bize bizlere ait olan ne varsa,inandığımız,inancına değer verdiğimiz şeyler aitlik sağlıyor diye düşünüyorum.

ve tutku.

tutkulu yaşamak için kendimiz gibi hareket edebilme özgürlüğüne fikren ve kalben ulaşabilmemiz gerek.


peki, her konuda istediğimiz seviyede ve yönde değişmemiz mümkün mü?

tam bu noktayı düşünürken, şu cümleyle karşılaşmıştım.

"tanrım, bana değiştirebileceğim şeyleri değiştirmek için cesaret, değiştiremeyeceğim şeyleri kabul etmek için sabır, ikisi arasındaki farkı bilmek için akıl ver."

kısacası; ben bir değişemeyenim demektense, etki edip değiştirebileceğim şeyler var, ilgi alanımda olduğu halde değiştiremeyecek olduklarım var demek ve bu konudaki farkındalığımızı arttırmak hepimizi daha iyi bir "ben"e götürebilir.

dipnot : aldanmak yaptığımız her işte şaşmaz yazgısı hepimizin. her sabah parlak işler tasarlar, gün boyu budalalık ederim.

Alinti

Değişmek mümkün. Olumlu yönde bir şeylere etki edebilirsek (elbette önce kendi içimizde) bizi üzen bazı durumları da bu şekilde dönüştürebiliriz. Her şey elimizde. Güç, cesaret, akıl.. Önemli olan ne kadar kullanıyoruz bunları ona cevap bulabilmekte. :)

Emeğinize sağlık Loverman.