Biraz da bizimle alakalı bir durum. Nerede o eski bayramlar demek yerine, bunu bir aktarım olarak görerek, büyüklerimizden ne gördüysek, aynını küçüklerimize yaşatıp devretmek düşüyor bize. Bayrak maratonunda ilk yarışmacı koşup bayrağı sonrakine devreder ve o da sonrakine ve sonrakine. İkinci koşucu asla ilk koşucunun koşusunda takılı kalmaz, o da koşar. Yaşatmak için yaşamalı bu hayatta. Nerede mi o bayramlar? Bizde. Ortaya çıkarmamız gerekiyor hepsi bu. Eski günleri günümüz renklerine göre yaşamaya devam etmek durumundayız. Büyükler gider ve artık o bahsedilen büyükler bizler oluruz. Zamanında bizler küçüktük ve büyüdük. Artık küçüklerimize büyüklük yapmamız gerekiyor. Nerede o eski bayramlar demesinler diye gereken her şeyi aktarmak gerekiyor.

Burada o eski bayramlar, kalbimizde.

okuyan yüregine sağlık Pera

Haklısın ama eskiden yokluk vardı bi elbiseye bi ayakkabıya herşeye günlerce sevinirdik küçücük şeylerle mutlu olurduk şimdi çocukların her imkanı oldugu için sıradan geliyor herşey büyüklügümüzü yapsakta devir degişti düzen degişti

Güzel yorumun için ayrıca teşekkür ederim

Nerede o bayram sevinçleri, kırmızı ayakkabılar, yeni elbiseler.
Her bayramda el üstünde tutulan çocukluğum.
Hepimizin bir özlemi var değil mi ? Bende annem olsaydı keşke diyorum çok zormuş yüreğine sağlık can.

Hepimizin bir özlemi var tabiki can

Okuyan yüreğine sağlık tesekkur ederim