Adı sevgililer günü. Her yıl 14 Şubat günü kutlanmakta. Bu tarihin geçmişi çok farklıdır aslında. Sevgililer günü olarak anılması bir çelişkidir aslına bakılırsa.Peki, neden sadece 14 Şubat olarak anılıyor sevgililer günü. Yani sevginin tek bir güne sığdırılması doğru mu? Sevene her gün sevgililer günü olmalı. İnsan sevince, bir gün değil, her gün sevmeli. Yüreğindeki koca sevgiyi bir güne nasıl sığdırabilir insan. Sevmek çok güzel, çok başka bir duygudur. Tek bir günle bağlantılı olamaz. Evet, sevgililer günü demişler, belki sevgililer için çok anlam yüklü ama sevgi her gün sevdikçe çoğalır, bir güne sığdırarak bir anlam yüklenemez.Her şey sevmekle başlar.
Günlerinin anlam yüklü olması.Sevdiğinin kıymetli olması.Aşk, emek, fedakarlık, mutluluk.Hepsinin kaynağı sevgi.Sevdiysen bir kere, her şeye anlam yüklemeye başlarsın.Sevdiğin yanında diye mutlusundur, sevdiğin yanında diye günün özeldir.
Varsa yoksa sevdiğindir. Başka hiçbir şey umurunda değildir. Dünya onun etrafında dönüyordur.Tek düşündüğün odur.Her şey sevmekle başlar.Her gününün ayrı bir önemi, ayrı bir özelliği vardır.Sevdiğinle her an yaşadığın ilkler vardır.İlk tanışma, ilk buluşma, ilk sarılma.Bu böyle gider.Tüm bunları göz önünde bulundurunca sadece bir gün değil, her gün sevgililer günüdür sevene.Tüm bunları göz önünde bulundurunca sadece bir gün değil, her gün sevgililer günüdür sevene.Sevgililer günü de değil, sevgi günüdür aslında.Her gün sevgi günüdür, her an sevgi anıdır, her saat sevgi anıdır.Sevmek, işte o zaman anlam yüklüdür.Sevgi çoğaldıkça özeldir.Sevgi her gün sevince anlamlıdır.Biz aşkı,aşk bizi ve zaman hepimizi.Başka bir şey olmalı her ikisi. Şunu diyebilirim galiba; Bir güne sığmayacak kadar geniş, bir karta kanmayacak kadar uyanık, bir çikolataya kanmayacak kadar tok, bir güle kanmayacak kadar mutlu!!..