Gidiyorum, yolların son satırında,
Rüzgârın fısıltısında bir hatıra gibi.
Ne bir ağıt, ne bir kutlama,
İz bırakmadan.
Gidiyorum, yüreğimde sonbahar rengi,
Gözlerimde solgun bir akşam.
Ne bir elveda sözü dökülüyor dudaktan,
Ne de geri dönme
Dostunun saklanacağı.
Gidiyorum, şehirler ardımda soluyor,
Tanıdık yüzler sisin içinde kayboluyor.
Bir defterin son sayfasına bırakılan,
İsimsiz bir cümle gibi.
Gidiyorum, ama varmak değil Mesele,
Bazen devam etmek de bir varış değil mi?
Öylece, hiçbir yere,
Hiç kimseye ait olmadan...
Veda, bazen en büyük kavuşma,
Kendinin içindeki sonsuzluğa.