Her şeyin çok güzel olacağına dair söylentiler yayıyor birileri
Tutup maviye boyuyorlar gökyüzünü.
Denize bir tutam iyot
Bir kaç kuş resmi
Uçuyor gibi görünen
Bir de yalandan bir gülümseme çiziyorlar yüzümüze
Geçiyor gibi içimizin can kırıkları
Çocukluğumuzun dizlerine üflüyorlar yılgın nefeslerini.
Kelimelerin uçlarına asacaksın böylelerini.
Kanayan cümlelerin o en derinine vuracaksın yüreklerini
Görsünler bakalım.
Yazmak mı zor
Sevmek mi , hiç gelmeyeni.

Şeytanın gör dediği yerde bitiyor kalemleri
O en gizlisinde
Duvarlar ardında kalmış ne varsa
Ne varsa göz yaşı kokan yastıklara sinmiş
Yalnız yürürken ansızın edilen o bariz küfürler
O ağzına tüküreyim senin dediğin ne varsa
Hepsi onların eseri

Her şeyin çok güzel olacağına dair söylentiler yayıyor birileri

Yok sayıp içimizdeki depremleri.
Taş üstünde taş kalmamış enkazları yok sayıp haydi diyorlar.
Unutarak öldüğümüzü.

.................

Yılmaz Pirinççi