Bazen Yoruluyor İnsan
 

Bazen öyle bir umutsuzluğa düşüyor ki insan
Eline dünyaları versen umurun da olmaz
Çünkü Kırgındır hayata karşı
Kırgındır insanlara etrafında olanlara
Kırgındır yaşamak zorunda kaldıklarına
Elinden bir şey gelmemesine kırgındır
Boşa giden cabalarından
Hayallerinin sürekli yıkılmasından
Hep yanlış anlaşılmaktan yorgundur insan

Bazen de susar insan
Hani dile gelse dertler dayanmaz yürekler
Öyle bir gün gelir ki
Dostun bir tebessümü Yeter aslında
Ama bunu bile çok görürler cana
O yüzden susar, sadece susar bazen insan
Uzun uzun anlatmaya kalksa
Anlayanı olmaz zaten
Bu yüzden umutsuzluğa
Çaresizce sarılır bazen insan
Bu yüzden yalnızlığa
Umutsuzca gömülür gider insan

Bazen de uzaklaşır insan
Sığındığı limanlardan çok uzaklara
Öyle bir dalıp gidiyor ki
Uçsuz bucaksız bu dünyanın ortasında
Kocaman bir mutsuzlukla
Tek başına kalıyor insan
Canından bıkmışçasına ölürcesine
Arkasına bakmadan gitmek istiyor bazen insan
Uzun uzun anlatmak değil
Sessizce uzaklaşmak
Hem de her şeyden herkesten
Kendi taşıdığı candan bile
Sıyrılıp gitmek istiyor bazen insan..

Yaman Karaca

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]