[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

Çok sevdim ulan!
Ne zaman gözleri düşse aklıma,
Kendimi sokağın başında buldum.
Bir zamanlar benim gökyüzüm olan gözlerin şimdi kimlere mavi çalıyor?
Bazı yaralar iyileşmezmiş. Söylesene hiç aklına geliyor muyum?
Mesela bir sezen şarkısında, belki de hiç sevmedin beni
Belki de biz diye bir şey olmadık.
Ben sadece bir masalın mutlu sonunu hayal etmişim ama bir varmış bir yokmuşuz meğerse sevgili.
Küçükken düştüğümde dizlerim kanardı
Annem öpünce geçerdi.
Şimdi yüreğim kanıyor ve hiçbir öpücük yüreğimi iyileştirmiyor.
İsmini silmeye kıyamadığım numaran hala duruyor bende
Bazen tepem atıyor ara diyorum,
Ama sonra yüzüme kapanan telefonlar geliyor aklıma
Çekiliyorum köşeme.
Özlemek diyorum, öldürmüyor ama süründürüyor.
Şimdi sen vazgeçtin, ben vazgeçildim.
Sen!
Koşar adımlarla giderken,
Beni yangınların orta yerinde bıraktın.
Hem böyle gitmek sevdaya dâhil miydi?
Öldüm anlıyor musun?
Bana sağır olan birine,
Aşkı anlatmak ne kadar zorsa,
Hiç yorulmadan anlattım.
Gidişine değil bu kızgınlık, vefasızlığına.
Şimdi seninle kocaman şehirde,
İki yabancı mı olduk?
Herkesin adaleti şaşar da,
Allah'ın adaleti şaşmazmış.
Aşk hakkım haramdır sana!
'Unuttum' dediğin anda, aklına getirsin beni Rabbim...

Yorum: Kahraman Tazeoğlu
Şiir: Kezban Gel