Saat 12

Karanligimin orselenmis..
Ve tukenmis kimliginden yaziyorum..
Merhaba cocuk..
Kaldirim taslarina baktigimiz..
Esmer Ankara’nin yuzumuzu kavurdugu..
Dudaklarimizi catlattigi..
Gozlerimizi doldurdugu..
Bir cok gidisin ardina yasanan..
Aglanan bir gecenin hapsinden yaziyorum..

Gidisinle mi baslayacakti..
Kalbimin yeniden kanamasi?..
Ve ozlemin beni boyle cirilciplak..
Bir yanginin ortasina mi birakacakti?..
oyle cok yoruldum ki cocuk..
Bu kacinci sensiz gece?..
Saymadim,adini koymadim..
Ve oylesine degistim ki..
Gorsen hem kacar hem aglarsin..
Ben bu ayriligi anlamadim cocuk..
Hala karanlik odami aydinlatan..
Bir elmanin yarisi sen yarisi ben olan..
Siyah beyaz bir hatiranin fotografi bas ucumda..
Cebimde burnunu sildigin o uc kurusluk pecete..
Yakut misali yanip duruyor kalbimin ustunde..
Ve ben kalemi kagidi elinde hasrete pervane..
Seninde dedigin gibi yaramaz bir sairim yine..
Dizlerine basimi koymayi..
Basini dizlerime koymani ozledim..
oyle cok ozledim ki. ozlemden ote..

(Murat İnce)