Dönor olmayı hiç düşündünüz mü ?
 

Kök hücre nakli gerektiren o kadar çok hastalık var ki adını bile telaffuz edemediğimiz ve nakil bekleyen binlerce hasta var, çoğu çocuklardan oluşan, göz ardı edemeyeceğimiz binlerce ihtiyaç sahibi...


Sakın yanlış anlamayın beni, ihtiyaç sahibi diyorum ama paraya herhangi bir maddi değeri olan eşyaya ihtiyaçları yok onların, onların sizin vücudunuzda olan milyonlarca kök hücreden küçücük bir kısmına ihtiyaçları var yaşamlarını devam ettirebilmek için, hepimizin duyarlılığına ve onların farkında olup onlar için bir adım atmamıza ihtiyaçları var.


Küçücük bir adım atarsanız ve attığınız adımda kararlı olursanız Türkiye veya dünyanın herhangi bir yerinde "birisinin" hayatı devam edebilecek.

Sadece bir adım atmak, kararlı olmak ve vazgeçmemek, karşılığında bir cana can katmak...


Belki birinin biricik evladı can vereceğiniz, belki birinin çok sevdiği annesi, babası, belki birisinin hayatındaki biricik aşkı... Belki sizin bir adımınızla şu an hastanede yatan birinin umutsuzluğu umuda dönüşecek, birine hayat bağışlayacaksınız. Belki o hastanın dünyadaki tek yaşamını devam ettirebilmesi için uyumlu donörü sizsiniz... Belki de şimdiye kadar bundan haberdar olmadınız diye birisinin yaşama şansı varken, şu an hayatta değil, bunu bilemeyiz elbette ama bundan sonrakiler için bir adım atabilirsin, hala geç değil... Belki de attığın bir adım senin yakınındaki, çevrendeki potansiyel hastanın umudu...


O çocuğu hasta, çaresiz anne babayla, empati yaptığımızda ancak küçücük bir parça anlayabilsek hissettiklerini, bir dakika bile durmadan gider, gerekeni yaparız zannımca... "Bugün işim var, yarın giderim, sonra giderim" demeden, koşarak gideriz çünkü onların bekleme şansları yok, bir saatleri, bir günleri çok kıymetli, zamanla yarışıyor hepsi... Hepimiz kafamızı kumdan çıkarıp, cebimizden beş kuruş çıkmadan, birisine can olabiliriz... Bu kadar ulusal hatta global bir konuda farkında olmamak, kayıtsız kalmak mümkün değil...


Bu heyecanı duymak bile çok güzel, bir gün telefonum çalıp Türkök yetkilisi beni ararsa, "Sizinle bir hasta arasında doku uyumu mevcut" dediğinde ne yaparım, nasıl hissederim, nasıl mutlu olurum, düşünemiyorum bile...


Siz de bu hayatta, birisinin ve sevdiklerinin, kök hücre donör adayı olarak kahramanı olmak ister misiniz?

Alıntı

Yaklaşık 1 buçuk sene önce Amcamın Karaciğer yetmezliği olduğunu öğrendik. Doktorlar ömrünün 6 aydan kısa olduğunu söyledi. Birşeyler yapmamız gerekiyordu. Amcamın iki çocuğu vardi ve onlar Dönor olmayı kabul etti.Lakin Karaciğerleri uygun değildi. Amcam babamın yarısı için Hiç düşünmeden gönüllü oldum. Karaciğerimin bir parçasını Amcama verdim. O an ki huzuru gururu tarif edemem. Benim karaciğerimle 8 ay yaşadı Amcam. Ömrü o kadarmış. Karaciğerimi vermesem inanın vicdan azabı duyardım. Şimdi içim rahat. O benden bende ondan razıyım Bunu biliyorum.
Sizde Hiç birşey yapamıyorsanız 1 tüp kan ile insanlara umut olabilirsiniz. Inanın Çok Huzur Bulacaksınız..