|
|
13 Nisan 2020, 13:19
| #1 |
 |  Laetril Nedir, Tarihi, Islevi ve Sinirlamalari Nelerdir? Laetril yani B17 vitamini, uretimi yapilan bir amigdalin surumudur. 70’li yillarda antikanser ilaclarina alternatif olarak yaygin bir sekilde kullanilmistir. Etkin olmadigi ve hatta toksIk oldugu kanitlanmis olmasina ragmen, kullanimi yasaldir. Bu yazida laetril nedir, tarihi, islevi sinirlamalari hakkinda bilgiler bulunmaktadir. Laetril (B17 Vitamini) Nedir? Laetrile bilesIk turetilmistir 1950’lerin basinda Dr. Ernst T. Krebs ve oglu Ernst T. Krebs Jr tarafindan gelistirilen ve 1961 yilinda patentini almislardir. Kanitlanmamis faydalari 70’lerde populer bir alternatif antikanser tedavisi, potansiyel toksisitesi ve FDA tarafindan yasaklanmasi, kullaniminin carpici bir sekilde dusmesine neden olmustur. Gunumuzde hala birkac tane klinikte ozellikle MeksIka’da tedavinin bir parcasi olarak kullanilmasina ragmen, Laetril, amigdalin kaynagi olarak genellikle terk edilmis veya yerini kayisi cekirdegi almistir. Amigdalin, Laetrile veya B17 Vitamini Dolandiricilik iddialari, medya canlandirmasi ve bilimsel arastirmalar arasinda amigdalin, Laetril ve B17 vitamini terimleriyle ilgili cok fazla kafa karisIkligi yaratilmistir. Bugun bile, cogu kisi bu maddelerin ayni olup olmadigindan emin degildir fakat bir sekilde farklilar bulunmaktadir. Amygdalin, Rosaceae familyasinin kayisi, seftali, badem, erik ve elma gibi birkac meyvenin tohumlarinda bulunan dogal bir maddedir. Parcalandiginda siyanur salgilayan bir bilesige (mandelonitrile) bagli iki seker molekulunden olusmaktadir. Laetril, insan yapimi bir amigdalin cesitidir, (glukuronik asit mandelonitrile, adi verilen bir seker turune baglanir). Ancak, MeksIka’da uretilen ve sIklikla Laetril ve B17 vitamini adi altinda satilan urun, aslinda ezilmis kayisi tohumlarindan elde edilen amigdalindir. B17 Vitamini, Krebs’in Laetril’e vermis oldugu yeni isimdir ve tum kanserlere bu vitaminden bir eksIklik neden oldugunu one surmektedir. Bu isim yerine birkac amaci bulunmaktadir ve bunlar asagidaki gibidir: • Laetril’in sadece tedaviyi degil ayni zamanda kanseri onleyen bir madde olarak tanitilmasi • Ek olarak siniflandirarak kati FDA ilac duzenlemelerinden kacinmak • Genel halkin ask iliskisini vitaminlerle arastirmak Bununla birlikte Laetril, hucrelere enerji veya yapi taslari saglamadan sagligi surdurmek icin gerekli olan bir madde olan vitaminin bilimsel tanimina uymamaktadir. Ozellikle, Krebs daha once baska bir vitamin olan B15 veya pangamik asit patentini almis, astim, egzama, artrit ve kanser icin bir care olarak tanitmistir. Fakat ortaya ciktigi gibi, sadece pangamik asit herhangi bir hastaligi tedavi etmemekle kalmamis, kansere neden olmasi daha muhtemel olarak gorulmustur. Erken Tarih Amigdalin ilk kez 1830’da aci bademlerden izole edilmistir. Raporlara gore, antikanser etkileri 19. yuzyilda Rusya ve Almanya’da test edilmis ve 20. yuzyilin baslarinda arastirilmistir. 1920’lerde Kaliforniyali doktor Ernst T. Krebs, burbon aromasi gelistirmeye calisirken amigdalini yeniden kesfetmistir. Amigdalin’in sicanlarda tumor buyumesini azalttigini belirttikten sonra, Krebs kanserli insanlarda kullanmaya baslamistir. Bununla birlikte, cozumu cok fazla toksIk oldugu ve etkinligi ongorulemeyen oldugu icin terk etmistir. 20 yildan fazla bir sure sonra, genellikle doktor olarak adlandirilan, ancak doktora derecesine sahip olmayan oglu Ernst T. Krebs Jr, insan yapimi, iddia edilen sekilde daha az toksIk bir amigdalin benzeri analogu gelistirmis ve patentini almistir. Bunuda Laetril olarak adlandirmistir ayrica acilimi Laevorotatory mandelonitril’dir. Bir Kanser Quack’in Yukselisi ve Dususu Laetrile, populerligini buyuk olcude, Kanadali bir maceraci olan Andrew RL McNaughton’a borcludur. Krebs Jr McNaughton, bulusmaktan sonra Laetrile’yi tanitan bir sirket kurmustur. McNaughton’un tanitiminin bir sonucu olarak, gazeteci Glenn Kittler Laetrile’in yararlari hakkinda iki makale ile bir kitap yazmis ve doktor Ernesto Contreras MeksIka’da ilk Laetrile klinigini acmistir. Kaliforniya’nin Kanser Yasasini ihlal etmekle suclanan bir doktor olan John Richardson davasi, bu bilesigi yazarak, ilk Laetril yanlisi orgut olan Tipta Secim Ozgurlugu Komitesi’nin kurulmasini tetiklemistir. Laetril kullanimi bunun sonucunda MeksIka ve Kaliforniya disina yayilmis ve bunun sonucunda 1978’de 70 bin kisi kullanmistir. Yargitay’in sinirlar arasinda nakliyesini, klinik calismalardaki olumsuz sonuclari ve aktor Steve McQueen’in olumu gibi olumsuz reklamlarin ve Laetril terapisinde populerligin carpici bir sekilde dusmesine yol acmistir. Bununla birlikte B17 vitamini, savunucularinin bu careye karsi bir komplo hakkinda sIkayet ettigi dogal saglik bloglarina gitmeye devam etmektedir. B17 Vitamini Yiyecekleri Var mi? Insan yapimi bir madde olarak Laetril (“vitamin B17”) hicbir gidada bulunmamaktadir. Amigdalin kaynaklari arasinda sadece bademler ve bazen de kayisi cekirdegi normal olarak yenmektedir. Duzenli (tatli) bademler yalnizca amigdalin izleri icerirken, aci bademlerdeki seviyeleri 8 g/kg’a kadar ulasmaktadir. Aci bademe gore amgdalin seviyesi olculebilir ancak cok daha dusuk olan baska yiyecekler arasinda elma suyu, kabak cekirdegi, badem sutu, konserve kayisi, seftali gibi islenmis urunler bulunmaktadir. Bazi yiyeceklerin bazen yanlislikla amigdalin icerdigi bildirilmesine ragmen, aslinda siyanur salgilayan benzer bilesIklere sahiptir ve bu yiyecekler asagidaki gibidir: • Tohumlar: sorgum, dari, keten • Fasulye: Lima ve mas fasulyesi • Bambu surgunleri • Macadamia fistigi • Manyok Bu yiyecekler yeterince islenmemisse toksIk olabilmektedir. Bununla birlikte, bunlari uygun bir sekilde kizartma, kaynatma, mayalama, kurutma, islatma veya soyma yoluyla siyanur salma bilesIklerinin seviyelerini buyuk olcude azaltmak mumkundur. Laetril Islevi Sahte antikanser mekanizmalari Hem amigdalin hem Laetril, mandelonitrile ve diger bilesIklere beta-glukosidaz denilen bir enzim tarafindan parcalanmaktadir. Mandelonitril kararsizdir ve oksijeni (sitokrom oksidaz C) kullanmalari icin ihtiyac duyduklari bir enzimi bloke ederek hucreleri olduren siyanur salgilamaktadir. Bu mekanizmaya dayanarak, Krebs Jr Laetril’in kanser hucrelerine karsi daha toksIk oldugunu, cunku saglikli hucrelerden daha fazla beta-glukosidaz icerdigini one surmustur. Dahasi, yalnizca saglikli hucrelerin toksIk olmayan bilesIklere donusturerek onlari siyanurden koruyan, rhodanese adi verilen baska bir enzime sahip oldugunu iddia etmistir. Bu teori ile ilgili birkac sorun bulunmaktadir. Birincisi, saglikli ve kanser dokulari amigdalin ve Laetril’i zar zor parcalamaktadir, cunku bunlar yalnizca beta-glukozidaz izleri icermektedir. Yalnizca bagirsak bakterileri bu enzimin daha yuksek seviyelerini icermektedir, bu da bu bilesIklerin neden agiz yoluyla toksIk oldugunu ancak enjekte edilmedigini aciklar. Ek olarak, saglikli ve kanser dokularinin benzer rohodan seviyelerine sahip olup olmadiklari belli degildir. Eski arastirmalar yaptiklarini, birkac yeni calisma varligini gostermektedir. Bazilari dusuk Rodezyalilarin IBS’de yer alabilecegini one surmektedir. Yakin tarihli bir calismada, Rodezya’nin kolorektal kanser hucrelerinde daha az aktif oldugu bulunmustur, ancak bu klinik olarak dogrulanmamistir. Itirazlara yanit olarak Krebs, baska bir enzimin (beta- glukuronidaz) kanserde daha bol oldugunu ve Laetril’in etkilerinden sorumlu oldugunu one surmek icin teorisini degistirmistir. Bu teori, beta-glukuronidazin amigdalini parcalayamayacagi icin sadece Laetrile (ancak amigdalin degil) calistigini ima etmektedir. Daha eski calismalar, bu enzimin kanser hucrelerinde aktivitesi hakkinda celiskili sonuclar oldugunu bildirmistir. Bilim adamlari gunumuzde saglikli ve kanser hucrelerinde beta-glukuronidaz seviyelerinden emin degillerdir. Son zamanlarda yapilan bir calismada kolorektal kanser hucrelerinde daha yuksek enzim seviyeleri bildirilmistir. Bu nedenle, Kreb’in degistirilmis teorisi hala kanitlanmamis kalmaktadir. Antienflamatuvar Hucre ve Hayvan ve hayvan temelli calismalarda gorulen amigdalin’in sagliga yararlarinin cogu, anti-enflamatuar etkisinden kaynaklanmaktadir. Amigdalin, ana iltihap onleyici yollari (NF-kB ve NLRP3) bloke ederken, iltihap onleyici olanlari (Nrf2/NQO1) aktive etmektedir. Bu, inflamatuvar uretimini azaltmaktadir: • Sitokinler (TNF-alfa, IL-1 beta, IL-6) • Haberciler (NO, prostaglandinler) • Enzimler (inoks, COX-2, MMP -2, MMP-9) Antikanser Kanser hucrelerinde, amigdalin (Laetril degil!) bazi destekleyen proteinleri bloke etmistir ve bunlar asagidaki gibidir: • Buyume (sIklinler, CDK’lar) • Hayatta kalma (Bcl2, survivin, XIAP) • Yayilma (integrinler) Serbest radikallere duyarliliklarini ve kanserle savasan proteinlerin (Bax, kaspazlar, PARP) uretimini arttirmaktadir. Siyanur salinimina dayanan mekanizma da ise yarayabilmektedir. Ancak amigdalin, siyanur salinimini arttirmak icin beta-glukosidaz, dokulara nufuz etmek ve tumorlere ulasmak icin hucre zari proteinlerini ve tumorlere saldirmak icin saglikli olmayan tumor antikorlarini birlestiren ilaclarin gelistirilmesini gerektirmektedir. Arastirma ve Kanser Tedavisi Aldatmacasi Klinik calismalar Kanser icin ilk belgelenen amigdalin kullanimi 1845 yilina kadar uzanmaktadir. 1950’lerde ve 60’li yillarda Laetril’in kansere yakalanmasina iliskin bazi anekdot raporlari mevcuttur, ancak yorumlamalari icin genellikle gerekli veriler bulunmamaktadir. 1978’de NCI, ABD’deki yaklasIk 400.000 doktordan, bir doktor panelinin daha ileri incelemesi icin olumlu sonuclar veren vakalar sunmasini istemistir. Laetril’in popularitesine ragmen, sadece 93 vaka sunulmustur. Bunlardan 26’si yetersiz bir sekilde belgelenmistir, 62’sinde duzelme olmamistir ve sadece 6’si Laetril’e bir cevap gostermistir. Simdiye kadar yapilan tek klinik calismada kanserli 175 kisiye ozel bir diyetle birlikte amigdalin verilmistir. Sonuclar, terapi yoklugunda beklenenlere benzemektedir: 3 ay sonra insanlarin % 90’inda kanser olmus ve % 80’i 8’den sonra olmustur. Daha da kotusu, bazilari siyanur zehirlenmesi gelistirmistir. Yapilan son uc gozden gecirme calismasinda kanserde amigdalin veya Laetril kullanimi ile ilgili bircok calisma tanimlamis, ancak bunlarin hicbiri yeterince iyi ve alakali tasarlanmamistir. Ilginc bir sekilde, amigdalin ve diger geleneksel olmayan antikanser maddeleri test eden 200’den fazla calismanin sistematik bir incelemesi ayni problemle karsi karsiya kalmistir. Ozetlemek gerekirse, klinik kanitlar Laetril veya amigdalin’in kanser hastalarina fayda saglamadigini, bunun yerine onlari tehlikeli siyanur zehirlenmesi riski altina soktugunu gostermektedir. Klinik oncesi calismalar Hayvanlardaki sonuclar esit derecede hayal kirikligi yaratmistir. Hem tek basina hem de beta-glukosidaz ile kombine edilen Amigdalin, induklenmis ve transplante edilmis tumorleri olan farelerde yapilan 8 calismadan 7’sinde kanser ilerlemesini durduramamistir. BilesIk gelisimi ve buyumeyi azaltmis, yayilmasini engellemis ve bazi kanser turlerinde kanser hucrelerinin olumunu arttirmistir. Bu kanser turleri asagidaki gibidir: • Gogus • Kolon • Mesane • Losemi • Akciger • Bobrek • Karaciger • Prostat • Servikal • Mide Bununla birlikte, bu sonuclar klinik deneylerde cok iyi cozulememistir. Ilac her zaman hedef dokusuna ulassa ve hucrelerdeki diger maddelerle etkilesime girmese de, bu genellikle insanlarda boyle degildir. Bu ozel durumda, calismalarin siyanurun saglikli hucrelere zarar verip vermedigini kontrol etmedigini not etmek onemlidir. Sinirlamalar ve Uyarilar Antikanser ilaci olarak Laetril’in basarili oykulerinin tumu, hasta sayisi veya takip suresi gibi temel verilerden yoksun olan anekdot kanitlarina dayanmaktadir. Benzer sekilde, tum sistematik incelemeler iyi tasarlanmis ve belgelendirilmis denemeleri bulamamistir. Diger tum potansiyel saglik yararlari yeterince arastirilmamistir. Amigdalin’in kan basinci uzerindeki etkisi, negatif kontrol icermeyen sadece bir klinik deneyde test edilirken, gerisi sadece hayvanlar ve hucrelerde arastirilmistir. |
| |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |
IRCRehberi.Net, JRodix.Com Sunucularında Barınmaktadır.
Normal
