Reyhan |
28 Mayıs 2020 00:54 |
-Karışmak-
-Karışmak-
[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]
"Üzüntü ile sevinç, su ve yağın tersine, birbirlerine karışabilirler"
Jose Saramago / Körlük
Çok güldüğümüz anların mimarları canımızın enkazında bırakan kişilerle aynı değil miydi ?
İkisi aynı kişi olabilirdi. Sevdiğimiz kişi hala orada ama orada olan bizim sevgimiz değil ; daha çok acı , daha çok yara , daha çok keşke. Ama sanılanın aksine hayatın keşkelerle dolu olması o hayatı kötü hale getirmez. Hayat keşke ve iyi ki dediğimiz anlarla ölçülür zaten. Keşkeler bir daha yapmayacakların tarafına , iyi kiler yapmak istediklerin tarafına yazılır. Ama garip olan şu ki iyi kiler keşke olmadan önce asla fark edilmez. O yüzden hayatı hep keşkeler öğretir. Farkında değildi ; cevapsız bıraktığım her soruyu cevabım yok olarak algıladı belki de. Herkesin cevabı vardır her şeye.
Kimininki yankılanır kimininki sessiz çığlıklar olur görmek isteyene.
Bütün hislerimi şuraya döksem su ve yağ karışırdı eminim birbirine. Uzun zamandır fark etmediğim bir şeyi fark ettirdi ; insanın canı çok yanınca gülüşleri bile maske tutmuyordu. Umursamaz görünmeye çalışırken ne çok umursamaz olduğunun farkında bile değildi. Bana karşı değildi bunca hamle , kendine olan hamlesi yıkmıştı şahı. Canımızın enkazından kır çiçekleri kokmaya başladığında kokusu bizi , enkazı onları alırdı çünkü.
Sükut edilen yerde yeşerirmiş çiçek , bütün mayıslara dolarmış hüzün.. Çiçeklensin o zaman gökyüzü.
-Reyhan-
|