Herkesin gözlerindeki ışığı kaybettiği bir tarih vardır.
İçin için ağladığı,duvarlarla konuştuğu
Saklanıp, sığındığı bir yer vardır.
Belki de sadece gölgelerin dans ettiği,
Duyguların dökülmediği,
Kendini asla ifade edemediği,
Kelimelerin boğazında düğümlenip nefes alamadığı bir kuytu vardır.
Bazen derinlikte ararsın kendini.
Bazen uç bucakta.
Nedense her yerde ararsın ararsın da
Aynadaki yansımada dahi göremezsin.
Yüzündeki o acıyı kusamazsın.
Gözündeki o yaşı kurutamazsın.
Ararsın ama içindeki çocuğu dahi bulamazsın.
Kazandım zannettiğin ne varsa yok olduğunu seyretmekten kendini alamazsın.
Seni senden alıp götüren bu hayat başına neler getirir de farkına varamazsın.
Etrafın tufan, için ziyan olurken çığlıklarınla savaşamazsın.
Baktın olmuyor bir köşede oturup o hiç gelmiycek olan her neyse hayatını adadığın o herşeye rağmen olanı biteni kabullenip MUTLULUĞU kaybettiğin yerde ararsın.