Sabır&ölüm
 

Sabrı bir tutum olarak düşünebiliriz. Sabır bir dikenli yol lakin çok sabırsızken her şeye, beklemek umut etmek demektir.Öyle mi ki? Evet çok zaman öyledir gece sabaha sabreder gece karanlığına sabreder sabaha ulaşır.Ölüm ile ilgili sabır için* ne dıyebiliriz? Şu bilinir insanı ölümden eceli korur.Ecel ölüm demekken bu farklı geliyor değil mi ama işte asıl ölüm zamanına kadar aralardaki ölüm tehlikelerinden kişiyi ecel korur vakti gelince ölüm gerçekleşir .Peki ağıt, kahır, dayanma gücü menfaat, dayanç, kalan için sabır...Her ölüm için erkendir denir halbuki her ölüm kendi vaktindedir ama ölüm geride kalanlara buruk bir acı verir hele ki sevgi ve yakınlık boyutu farklıysa ama o sabrı yakalamak çok zor fakat emir büyük yerden diye düşünülür ölüm tesadüf değildir üzülür insan ama itiraz edemeyeceğini bilir yani ölüm hayattaki ak günlerin aniden kara güne dönmesidir.Ölüm gelir cihana baş ağrısı bahane ama işte ölenle ölünmez dedikleri bir gerçektir.Hayat devam eder, edecektir de .

İnsan beklemeyi genellikle artık bekleyecek bir şeyi kalmadığı zaman öğrenir.SABIR boyun eğmek degil, SABIR mücadele etmektir. Sabrı bir tutum olarak da düşünebiliriz.Ölüm ve ötesini anlamakta güçlük çektiğimiz bu dünyada neden bu kadar acı çektiğimiz, keder, dert ile sınandığımızı da anlamaya çalişiriz.Dünyadaki günahların bedelini ödemek için mi?Gelecekteki daha büyük acıları ödemek için mi?Rabbine daha yakın olabilmek için mi? Acı ve keder ile sınanıyoruz kendı başimiza gelmedikçe acının, kederın derdin* büyüklüğünü kavrayamıyoruz.

Sabır burda devreye girdiginde o kadar çok şeye sabır etmemiz gerekirken günlük yaşamımızda öfke göstereceğimiz şey karşısında sakin kalabilme, telaş göstermeden beklemeyi ne kadar yapabiliyoruz.İlla ki öyle kişi kendini hazır hissetmez. Ya da ölüm insana her şekli ile zor gelir.SABIR denildiğinde ilk akla ne gelir? Sabır yanı insanın kanaat etmesi, haline razı olması da demektir.tevekkül teslimiyet olunca kişi de Sabır da kolaylaşır.Sabır denildiğinde ölüm ve sonrası aklıma gelir ama ölüm ve sonrası konusunda çok kişide telaş ve korku uyandırır. O telaşı zamanla yenersin Ölüm güzel dir mesela...ÖLÜM rabbine bir adım yaklaşmaktır. Peki durumun neresinde sabır vakti gelince ölüneceği bilinirse o telaş da zamanla yeniliyorsa ÖLÜM* hakka yürümek ise...bu noktada sıkıntının adı sabır ya da sabırsızlık değil bence yani kendi ölümüne sabır etmek degil yakınlarının ölüm acısına üzüntüsüne sabır etmektir."Unutmayınız ki Her nefis ölümü tadacaktır dünya hayatı geçicidir sonunda dönüp huzuruma geleceksiniz" Ankûbet suresi 57. Ayet

A$k iLe kaLın

Gözlerimize güzel tozların kaçması dileği ile..
Ölüm hak ise dilemekte hak'tır..
hepimize düğün bayram olması dileği ile.

bayram sevincinin yaşandığı gün gibi, an gibi yaşanması dileği ile..

teşekkürler paylaşım için.

Teşekkürler canlar...

Emeğine sağlık

Ölüm o kadar acı bir gerçek ki hiç başımıza gelmeyecekmiş gibi yaşıyoruz. İnsan bir yakınını kaybedene kadar da idrak edemiyor bunu. Ölmeden giriyor toprağın altına insan o zaman ve bir daha da hiç unutmuyor ölüm gerçeğini. Anlattığınız tüm süreçleri yaşadığında anlıyor sabır öyle büyük nimet ki idrak boyutu insanın kafasında değişiyor sürekli. Böyle olmasaydı insan hiçbir acıya da dayanamazdı ama dayanıyor işte adı da sabır oluyor. Canınızdan can da gitse hayat bir şekilde devam ediyor. Etmek zorunda..

Çok anlamlı bir yazı anlayabilen için emeğine sağlık @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Lütfen Üye Olmak için TIKLAYIN...] hanımcım.

İnsan beklemeyi genellikle artık bekleyecek bir şeyi kalmadığı zaman öğrenir.

Kaleminize sağlık..