Güvercin Uçuverdi (Misket)

Ankara’da meşhur bir elma türü olan “misket” bu türküye ismini vermiştir. Evlerinin önündeki misket ağacına çıkıp yollarını gözlediği için sevdiği Osman Efe tarafından “Misket” adı konan Huriye’nin hikâyesini anlatan türküdür. Ankara’nın gözde efelerinden olan yakışıklı Osman Efe ile Huriye’nin gönlü zamanla birbirine kayar. Günlerden bir gün, yiğitliğiyle meşhur Kır Ağa Huriye’yi çeşme başında görür, kısa zaman sonra Misket’i istemeye gelir. Osman Efe ile Kır Ağa meseleyi kendi usullerince çözmek için karşı karşıya gelirler. Kazanan Misket’i alacaktır. Ancak kavga sırasında Osman Efe’nin yiğitliğini gören Kır Ağa çekilir ve Misket’i Osman Efe’ye bıraktığını söyler. Evine doğru gelenleri elma ağacının üzerinden seçmeye çalışan Misket, o kalabalık arasında Kır Ağa’yı görüp de Osman Efe’yi göremeyince başı döner ve ağaçtan düşer. Son nefesini veren genç kızın ardından Osman Efe bir feryat koparır ve bu türküyü yakar.

Güvercin Uçuverdi Sözleri

Güvercin uçuverdi
Kanadın açıverdi
El oğlu değil mi
Sevdi de kaçıverdi

A benim hacı yarim
Başımın tacı yarim
Eller bana acımaz
Sen bari acı yarim

Güvercinim uyur mu
Çağırsam uyanır mı
Sen orada ben burda
Buna can dayanır mı

Deniz susuz olur mu
Dibi kumsuz olur mu
Ben mühtüye danıştım
Yiğit yarsız olur mu

Kaynak: Mehmet Hulisi Koçer
Derleyen: Muzaffer Sarısözen
Yöre: Ankara