Yıldızlar gibidir insanlar
gökyüzünde mükemmel bir uyum içinde. Ağaçları dolduran kuşlar gibi süsler geceleri. Bulurlar birbirlerini beraber yanıp sönmek için. Düşerler bu dünyaya öldükleri zaman tekrar can bulurlar ve arayışa koyulurlar. Bazen kavuşamadan ölüp giderler ve yıldız tozu olup akıp giderler sonsuzluğa doğru. Bazen de birbirlerini bulurlar ve hiç parlamadıkları kadar ışık saçarlar ve söndükleri zaman kendi alevleri içinde yanarlar..