IRCRehberi.Net- Türkiyenin En iyi IRC ve Genel Forum Sitesi

Nefesimden Öte

Sensizlik...
Kesik bir nefes gibi, boğazımda düğüm.
Zaman ağır, adımları yorgun,
Her saniye bir kum tanesi, avucumdan kayıp giden,
Ve her biri, boşluğunu daha derine kazıyan bir hiçlik.

Gözlerin...
Bir deniz feneri karanlığımda,
Fırtınada liman, kayıp ruhlara umut.
O bakış ki, geleceğin müjdecisi,
Sakin bir meltemle fısıldar adımı.

Kokun...
Yaşamın ta kendisi, kanımda dolaşan.
Hava gibi, su gibi,
Vazgeçilmez bir varoluş sebebi.
Sensizim dediğim an, ben değilim.

Her anın...
Paha biçilmez bir hazine sandığı,
Açılsın isterim, her seferinde yeniden.
Bir ömür sığar mı ki bu anlara?
Belki bir saniye, seninle, bin ömre bedel.

Ve Sen...
Eğer bir çizgi varsa kaderimde,
Ulaşmak istediğim tek durak sen...
Seninle başlayan, seninle biten bir masal,
Başka türlüsü, eksik, yarım kalmış bir rüya.

Özlem...
Kavuran bir çöl rüzgarı, dinmek bilmeyen.
Geceleri uykumu çalan, gündüzlerimi gölgeleyen.
Sen yokken ben de yokum aslında,
Sadece bir yankı olur,
Sensizliğin odayı dolduran sessiz çığlığı.

Hiçbir dize, hiçbir kelime anlatamaz seni.
Çünkü sen, ruhumun sustuğu yerdesin,
Gölgemden süzülen ışık, nefesimden öte.
Bana sadece tamamlanmak kaldı seninle.

Bir adımınla kapanır boşluk,
Nefesim döner yerine
Sen, içimdeki son düğümün çözülüşü.
Artık yalnızlık, seni seslenince durulur;
Bana kalansa, yalnızca seninle tamamlanmak olur.