IRCRehberi.Net- Türkiyenin En iyi IRC ve Genel Forum Sitesi

Sessiz Karelerde Kalanlar

İnsanlar gider... Fotoğraflar kalır geriye.

Zaman geçer, sesler silinir, adımlar unutulur. Ama bir kare kalır. İçinde gülüşler, sarılışlar, yarım kalmış cümleler… Bazen bir vedanın hemen sonrası, bazen de en güzel anların tam ortasıdır o fotoğraf. Bakar bakar susarız. Çünkü bazı anılar kelimelere sığmaz.

Cam buğulanır, içimizde eski bir şarkı çalmaya başlar. Gözlerimizde bir sızı, dudaklarımızda söyleyemediğimiz sözcükler. Özlem ağırdır, çünkü her hatırlayışta biraz daha eksiltir insanı. Ama yine de sarılırız o karelere. Çünkü gitmiş olanlara tutunmanın tek yolu, kalanlara sıkıca bakmaktır.

Fotoğraflar konuşmaz ama en derin duyguları fısıldar. Onlarda yaşar kalan her şey: bir annenin bakışı, bir dostun omzu, bir sevgilinin gözleri… Ve biz, o sessiz karelerde kendimizi buluruz yeniden.

Vedalar bazen tek bir tuşa basmak kadar sessiz olur, ama etkisi yıllarca sürer.
Bu yüzden belki de en çok, konuşmayan kareler anlatır içimizdeki fırtınaları.
Çünkü insanlar gider...
Fotoğraflar kalır geriye.
Ve biz... hep o kalanlarda kalırız.