![]() |
| | #1 |
| Bir fincan kahve, bir uzun muhabbet, Sana anlatmak, içimi dökmek ne kıymetli. Herkesin sustuğu yerde sen dinledin beni, Cümleler bitse de, bakışların yetti. Dost dediğin, yanında olmalı bazen sessizce, İçini görebilmeli tek bir kelimeyle. Seninle hayat biraz daha kolay, İyi ki yollarımız kesişti bir şekilde. Dünya dönüyor, dertler değişiyor her gün, Ama o masa hep aynı kalıyor senle. Ne zaman içim daralsa, bir yol buluyorum, Seninle edilen iki laf, ilaç gibi geliyor gönlüme. Gülüşün bazen eski bir şarkıyı hatırlatıyor, Çocukluk günlerinden, tertemiz anılardan. Bir fincan kahveye sığdırdık ne çok şeyi, Kırgınlıkları, hayalleri, unuttuğumuz yarınları. Sen anlatırken zaman ağır aksak akıyor, Ben dinlerken sessizlik bile dostça oluyor. Sözlerin dolup taşıyor içimde bir melodi gibi, O kahve hep soğuyor ama muhabbet hiç bitmiyor. 👍 3 | |
| |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |